مغاکچه

لغت نامه دهخدا

مغاکچه. [ م َ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) گو کوچک.( ناظم الاطباء ). مغاک خرد. گودال کوچک. حفره خرد. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ): هزم ؛ انگشت خلانیدن در چیزی چنانکه مغاکچه پیدا آید. هزمه ؛ مغاکچه سینه. ( منتهی الارب ). || چاه زنخ. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) مغاک کوچک گودال کوچک .

فرهنگ معین

(مَ چِ ) (اِمصغ . ) ۱ - گودال کوچک . ۲ - چاه زنخ .

فرهنگ عمید

گودال کوچک.

پیشنهاد کاربران

بپرس