( مغ مغان ) مغان در اصل قبیله ای از قوم ماد بودند که مقام روحانیت منحصرا به آنان تعلق داشت . آنگاه که آئین زردشت بر نواحی غرب و جنوب ایران یعنی ماد و پارس مستولی شد مغان پیشوایان دیانت جدید شدند. در کتاب اوستا نام طبقه روحانی را بهمان عنوان قدیمی که داشته اند یعنی آترون می بینیم اما در عهد اشکانیان وساسانیان معمولا این طایفه را مغان میخوانده اند .
