مغ سرا

لغت نامه دهخدا

مغسرا. [ م ُ س َ ] ( اِ مرکب ) مغکده. سرای مغ. اقامتگاه مغ :
مرا ز اربعین مغان چون نپرسی
که چل صبح در مغسرا می گریزم.
خاقانی.
و رجوع به مغ و مغکده شود. || کنایه از کره زمین. دنیا :
خود عهد خسروان را جز عدل چیست حاصل
زین جیفه گاه جافی زین مغسرای مغبر.
خاقانی.
و رجوع به معنی آخر مغکده شود.

فرهنگ فارسی

مغ کده سرای مغ

پیشنهاد کاربران

بپرس