معیه

لغت نامه دهخدا

معیه. [ م َ ] ( ع ص ) زرع معیه ؛ کشت آفت رسیده. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

زرع معیه کشت آفت رسیده

پیشنهاد کاربران

بپرس