معین الدین یزدی

لغت نامه دهخدا

معین الدین یزدی. [ م ُ نُدْ دی ن ِ ی َ ] ( اِخ ) ( متوفی به سال 787 هَ. ق. ) از علمای حدیث و از فضلای عهد امیر مبارزالدین و پسرش شاه شجاع است. وی مؤلف تاریخی است به اسم مواهب الهیه که شامل وقایع دوران فرمانروایی آل مظفر تا سال 766 می باشد. این کتاب چون دارای نثری متکلف و مغلق بود در سال 823 شخصی به نام محمود گیتی آن را ساده کرده دنباله وقایع را نیز تا انقراض آل مظفر آورده است. ( از تاریخ مغول اقبال ص 527 ). و رجوع به همین مأخذ و تاریخ گزیده چ لندن ص 613، 614، 650 و 686 و ترجمه تاریخ ادبیات براون ( از سعدی تا جامی ) ص 176، 188، 383 و 384 شود.
معین الدین یزدی. [ م ُ نُدْ دی ن ِ ی َ ] ( اِخ ) میر... محمد از شاعران و فضلا و صلحای معاصر مؤلف تذکره نصرآبادی ومورد اعزاز و احترام حکام یزد بوده است. از اوست :
از بعد نبی خواجه خورشید غلام
می دان که دوازده امامند مدام
او مهر جهانفروز و شک نیست که مهر
گردد به دوازده مهش دور تمام.
و رجوع به تذکره نصرآبادی ص 161 شود.

فرهنگ فارسی

مولف کتاب [ مواهب الهی ] که تاریخی است درباره خاندان مظفری از آغاز تا هنگام جنگ شاه شجاع و برادرش شاه محمود که بسال ۷۵۷ ه.ق .اتفاق افتاده است . معین الدین در شیراز مجلس درس داشته و گاه ممدوح وی شاه شجاع در مجلس درس وی حاضر میشده . وی مدتی در کرمان بمدرسی یکی از مدارس مشغول بود .
میر ... محمد از شاعران و فضلا و صلحای معاصر مولف تذکره نصر آبادی و مورد اعزاز و احترام حکام یزد بوده است .

پیشنهاد کاربران

بپرس