معین الدین جوینی
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
معین الدین جوینی شاعر و نویسنده قرن هشتم هجری است. وی در روستای اندیه از توابع جوین به دنیا آمد، اما سال تولد وی معلوم نیست آرامگاه این شاعر و عارف بزرگ در ضلع شمالشرقی روستا و در قلب آرامستان روستا قرار دارد که مقبره آن به صورت پنج ضلعی می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
این آرامگاه به همت و یاری مردم و سازمان میراث فرهنگی در سال 1399مرمت وبازسازی شده است. مشهورترین کتاب وی نگارستان نام دارد که به تقلید از گلستان سعدی نوشته شده است. علاوه بر این، قصاید و غزلهای مستقلی نیز از وی بر جای مانده است. وی در سال ۷۸۱ یا ۷۸۳ هجری درگذشت.
معین الدین جوینی از مشایخ و وعاظ جوین در قرن هشتم هجرى قمرى متولد روستای اندیه جوین و از جمله نویسندگان و شاعران معروف عصر خود است. وى در اشعارش معین و به ندرت معینى تخلّص مىکرد و از دولتشاه به بعد، از همه جا او را با لقب شعرى معینى یاد کرده اند.
وى از مشاهیر ادبا و شعراى صوفیه می باشد که نخست علوم ظاهرى را از فخرالدین اسفراینى اخذ کرده و سپس داخل حوزة ارشاد شیخ سعدالدین حموی گردیده است.
معین الدین اطلاعات دینى خود را همراه عرفان آمیخته تا سخنش دلنشین گردد. تحصیلات اولیه اش را در جوین گذراند و پس از طى مدارج کمال در علم به شاگردى فخرالدّین بهشتى مؤلف شرخ فرایض اختصاص یافت و در تصوّف مرید و پیرو خاندان شیخ سعدالدین حموی گردید.
معین در عهد سلطنت سلطان ابوسعید بهادرخان 736 ه - ق از خراسان به عراق و آذربایجان سفر کرده و محل عنایت خواجه غیاث الدین محمد بن رشید الدین فضل الله وزیر قرار گرفت و در همدان اقامت گزید و سپس از آنجا به بغداد و مکّه و مدینه رفت و بعد از اداى فرایض به خراسان بازگشت.
اثر معروف او به نثر فارسى کتاب مشهور نگارستان است که به تقلید از گلستان شیخ اجل سعدى در عهد سلطان ابوسعید بهادرخان و وزیرش غیاث الدین محمد نگارش یافته و به نام مراد معین الدین یعنى سعدالدّین یوسف حموى آراسته شد. در تصنیف این کتاب مشوق او پدرش بوده است. نگارستان به سال 735 ه - ق به اتمام رسید و معین الدین آن را به هفت باب تقسیم کرد:
مکارم الاخلاق
در صیانت و پرهیزگارى
در حسن معاشرت
در عشق و محبّت
در وعظ و نصیحت
در فضل و رحمت
در فوائد متفرقّه.
هر یک از ابواب، همراه با حکایات کوتاهى است به شیوة گلستان سعدی و نثر و نظم در هم آمیخته که تا میزانى توانسته است آثار قلم آن استاد را در طریق دشوار انشا نماید و توفیقى در پیروى از آن شناسایى راه حاصل نماید.
... [مشاهده متن کامل]
این آرامگاه به همت و یاری مردم و سازمان میراث فرهنگی در سال 1399مرمت وبازسازی شده است. مشهورترین کتاب وی نگارستان نام دارد که به تقلید از گلستان سعدی نوشته شده است. علاوه بر این، قصاید و غزلهای مستقلی نیز از وی بر جای مانده است. وی در سال ۷۸۱ یا ۷۸۳ هجری درگذشت.
معین الدین جوینی از مشایخ و وعاظ جوین در قرن هشتم هجرى قمرى متولد روستای اندیه جوین و از جمله نویسندگان و شاعران معروف عصر خود است. وى در اشعارش معین و به ندرت معینى تخلّص مىکرد و از دولتشاه به بعد، از همه جا او را با لقب شعرى معینى یاد کرده اند.
وى از مشاهیر ادبا و شعراى صوفیه می باشد که نخست علوم ظاهرى را از فخرالدین اسفراینى اخذ کرده و سپس داخل حوزة ارشاد شیخ سعدالدین حموی گردیده است.
معین الدین اطلاعات دینى خود را همراه عرفان آمیخته تا سخنش دلنشین گردد. تحصیلات اولیه اش را در جوین گذراند و پس از طى مدارج کمال در علم به شاگردى فخرالدّین بهشتى مؤلف شرخ فرایض اختصاص یافت و در تصوّف مرید و پیرو خاندان شیخ سعدالدین حموی گردید.
معین در عهد سلطنت سلطان ابوسعید بهادرخان 736 ه - ق از خراسان به عراق و آذربایجان سفر کرده و محل عنایت خواجه غیاث الدین محمد بن رشید الدین فضل الله وزیر قرار گرفت و در همدان اقامت گزید و سپس از آنجا به بغداد و مکّه و مدینه رفت و بعد از اداى فرایض به خراسان بازگشت.
اثر معروف او به نثر فارسى کتاب مشهور نگارستان است که به تقلید از گلستان شیخ اجل سعدى در عهد سلطان ابوسعید بهادرخان و وزیرش غیاث الدین محمد نگارش یافته و به نام مراد معین الدین یعنى سعدالدّین یوسف حموى آراسته شد. در تصنیف این کتاب مشوق او پدرش بوده است. نگارستان به سال 735 ه - ق به اتمام رسید و معین الدین آن را به هفت باب تقسیم کرد:
مکارم الاخلاق
در صیانت و پرهیزگارى
در حسن معاشرت
در عشق و محبّت
در وعظ و نصیحت
در فضل و رحمت
در فوائد متفرقّه.
هر یک از ابواب، همراه با حکایات کوتاهى است به شیوة گلستان سعدی و نثر و نظم در هم آمیخته که تا میزانى توانسته است آثار قلم آن استاد را در طریق دشوار انشا نماید و توفیقى در پیروى از آن شناسایى راه حاصل نماید.
