معین البکاء

لغت نامه دهخدا

معین البکاء. [ م ُ نُل ْ ب ُ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) کسی که تعزیه را اداره می کرد. تعزیه گردان. توضیح آنکه تعزیه رژیسوری داشت که کار رئیس ارکستر را هم می کرد. لباس اشخاص را برای نقشهای مختلف او تعیین می کرد. ترتیبات مقدماتی یا به عبارت اروپایی «میزان سن » هم از وظایف او بود در اواخر قاجاریه این کارها را شربت دارباشی که یکی از اعضای دارالنظاره ( خوانسالاری ) و به لقب معین البکاء هم سرافراز بود اداره می نمود. و رجوع به شرح زندگانی من تألیف عبداﷲ مستوفی ج 1 ص 392 و سرگذشت موسیقی ایران تألیف روح اﷲ خالقی ج 1 صص 339-340 شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است
تعزیه گردان، کسی که تعزیه را اداره می کند. «معمولا به کارگردان و مدیر تعزیه «معین البکاء» می گفتند و میان مردم به تعزیه گردان معروف بود. معین البکاء که در کار خودورزیدگی داشت، نقش هر یک از شبیه خوان ها را برای هر مجلس تعزیه تعیین می کرد و اشعاری که باید در آن مجلس بخوانند، در ورقه ای که به آن «فرد» یا «نسخه » می گفتند، به آن ها داد...».
از لقب های دیگر او شبیه گردان، میرعزا، میرغم و ناظم البکاء بود. به نوشته لغت نامه دهخدا، «لباس اشخاص را برای نقش های مختلف او تعیین می کرد، ترتیبات مقدماتی یا به عبارت اروپایی «میزان سن » هم از وظایف او بود. در اواخر قاجاریه این کارها را شربت دار باشی که یکی از اعضای دارالنظاره (خوانسالاری) و به لقب معین البکاء هم سرافراز بود اداره می نمود.
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.

پیشنهاد کاربران

بپرس