معنی پذیر. [ م َ پ َ ] ( نف مرکب ) پذیرنده معنی. معنی دار. بامعنی. || دریابنده حقیقت. که حقیقت را ادراک کند و بپذیرد : به جان است در من به فضل خدای هم آن فهم و آن طبع معنی پذیر.ناصرخسرو.در دو هنرنامه این نه دبیرنیست یکی صورت معنی پذیر.نظامی.