معنای غیر مقصود

[ویکی فقه] معنای غیر مقصود، معنای غیر متعلق مراد جدّی متکلم است.
معنای غیر مقصود، عبارت است از معنایی که مقصود متکلم نیست، خواه لفظ را متکلم غیر ملتفت به کار گیرد، که به آن « اطلاق » گفته می شود، نه استعمال ، و یا این که لفظ را متکلم ملتفت هازل ( شوخی کننده) به کار گیرد، که در این استعمال، متکلم فقط معنای استعمالی را اراده کرده و جدی نیست؛ به عبارت دیگر، دلالت تصوری و دلالت تصدیقی اولی وجود دارد، اما دلالت تصدیقی ثانوی و مراد جدی وجود ندارد.
تفاوت استعمال و اطلاق
تفاوت استعمال و اطلاق در این است که استعمال به کار گیری لفظ به قصد خطور دادن معنا به ذهن مخاطب است و شخص غیر ملتفت چنین قصدی ندارد، و در اطلاق لفظ، دلالت تصوری وجود دارد، ولی دلالت تصدیقی وجود ندارد.