[ویکی نور] معنا شناسی واژگان قرآن (فرهنگ اصطلاحات قرآنی). معناشناسی واژگان قرآن (فرهنگ اصطلاحات قرآنی)، ترجمه فارسی سید حسین سیدی از کتاب «المصطلحات القرآنیة» صالح عُضیمة است که توسط محمدحسین ساکت ویراستاری شده است. کتاب حاضر، حاوی نکاتی در باب معانی واژگان قرآنی و جایگاه آنها در کلیّت نظام معرفتی قرآن است.
کتاب، مشتمل بر مقدمه مترجم، ویراستار، مؤلف و متن کتاب است. مترجم و ویراستار در مقدمه های خویش، اطلاعاتی پیرامون ترجمه اثر و تاریخچه اصطلاح نگاری به دست داده اند. واژگان، به ترتیب حروف الفبا ذکر شده و نویسنده کتاب کوشیده است تا ارتباط هر واژه را در مجموع نظام واژگانی مشخص نماید و معنای مورد نظر را بیابد.
مترجم، در مقدمه اش بر کتاب، در انتخاب عنوان کتاب چنین توضیح می دهد: از آنجا که نویسنده کتاب بیشتر به کار معناشناسی پرداخته است و با توجّه به مقدمه مبسوط مؤلف محترم و ویراستار، در عنوان کتاب، واژه «اصطلاحات» را به معناشناسی برگردانده است
ویراستار کتاب، مقدمه ای بر کتاب نوشته است که در آن کشورگشایی های پس از پیامبر اسلام(ص)، به همراه گروش غیر عرب ها به دین نوین اسلام را انگیزه پدیداری نگاشته هایی جداگانه در رشته واژه شناسی و ریشه شناسی زبان وحی با عنوان «غریب القرآن» دانسته است. پیشین ترین نگاشته ای که در غریب القرآن به ما رسیده از ابن عباس است که به ترتیب سوره هاست. بیش از 85 کتاب و رساله زیر عنوان «غریب القرآن» نگاشته شده است. افزون بر این، با عنوان های «قاموس القرآن»، «مفردات»، «لسان التنزیل» و... بیش از 285 نگاشته پدید آمده است
نگاشته هایی که در رشته واشکافی دلالت ها یا پیام های واژگان قرآنی فراهم آمد، زیر عنوان ویژه و برجسته «وجوه و نظائر» شکوفا شد. این نگاشته ها در پیوند با دانش های زبان تازی و قرآنی، از شاخه های دانش تفسیر رستن گرفت و خود به برگ وبار نشست. کهن ترین کار در این زمینه که به دست ما رسیده است، نوشته ای است از مقاتل بن سلیمان بلخی (م 150ق) با نام «الوجوه و النظائر فی القرآن الکریم»
کتاب، مشتمل بر مقدمه مترجم، ویراستار، مؤلف و متن کتاب است. مترجم و ویراستار در مقدمه های خویش، اطلاعاتی پیرامون ترجمه اثر و تاریخچه اصطلاح نگاری به دست داده اند. واژگان، به ترتیب حروف الفبا ذکر شده و نویسنده کتاب کوشیده است تا ارتباط هر واژه را در مجموع نظام واژگانی مشخص نماید و معنای مورد نظر را بیابد.
مترجم، در مقدمه اش بر کتاب، در انتخاب عنوان کتاب چنین توضیح می دهد: از آنجا که نویسنده کتاب بیشتر به کار معناشناسی پرداخته است و با توجّه به مقدمه مبسوط مؤلف محترم و ویراستار، در عنوان کتاب، واژه «اصطلاحات» را به معناشناسی برگردانده است
ویراستار کتاب، مقدمه ای بر کتاب نوشته است که در آن کشورگشایی های پس از پیامبر اسلام(ص)، به همراه گروش غیر عرب ها به دین نوین اسلام را انگیزه پدیداری نگاشته هایی جداگانه در رشته واژه شناسی و ریشه شناسی زبان وحی با عنوان «غریب القرآن» دانسته است. پیشین ترین نگاشته ای که در غریب القرآن به ما رسیده از ابن عباس است که به ترتیب سوره هاست. بیش از 85 کتاب و رساله زیر عنوان «غریب القرآن» نگاشته شده است. افزون بر این، با عنوان های «قاموس القرآن»، «مفردات»، «لسان التنزیل» و... بیش از 285 نگاشته پدید آمده است
نگاشته هایی که در رشته واشکافی دلالت ها یا پیام های واژگان قرآنی فراهم آمد، زیر عنوان ویژه و برجسته «وجوه و نظائر» شکوفا شد. این نگاشته ها در پیوند با دانش های زبان تازی و قرآنی، از شاخه های دانش تفسیر رستن گرفت و خود به برگ وبار نشست. کهن ترین کار در این زمینه که به دست ما رسیده است، نوشته ای است از مقاتل بن سلیمان بلخی (م 150ق) با نام «الوجوه و النظائر فی القرآن الکریم»