معمای یوتیفرو ( به انگلیسی: Euthyphro dillema ) ، در محاوره یوتیفرو افلاطون دیده می شود، زمانی که سقراط از یوتیفرو می پرسد، «آیا خدایان پارسایان ( τὸ ὅσιον ) را دوست دارند چون پرهیزگاراند، یا پارسایان پرهیزگاراند چون خدایان آنان را دوست دارند»؟[ ۱]
هرچند این معما در ابتدا به پانتئون یونان باستان به کار می رفت، امروزه به ادیان یکتاپرست اشاراتی دارد. گوتفرید لایبنیتس پرسید آیا خوب و عادلانه «به این دلیل خوب و عادلانه است که خدا آن را می خواهد یا خدا آن را می خواهد چون خوب و عادلانه است». [ ۲] از زمان بحث اولیه افلاطون، این سؤال معضلی را به خداباوران پیشکش می کند، اگرچه تعداد دیگری آن را یک معمای کاذب خوانده اند و امروزه هم چنان موضوع بحث های الهیات و فلسفه باقی مانده است.
سقراط و یوتیفرو در یوتیفروی افلاطون، در مورد ماهیت تقوی بحث می کنند. یوتیفرو پیشنهاد می کند که پرهیزگار ( τὸ ὅσιον ) درست همان چیزی است که خدایان ( τὸ θεοφιλές ) آن را دوست دارند، اما سقراط در این پیشنهاد مشکلی را می آبد: خدایان ممکن است بین هم اختلاف داشته باشند. یوتیفرو بعداً تعریف اش را به این شکل بازبینی می کند که پرهیزگاری تنها همان چیزی است که تمام خدایان یک جا آن را دوست دارند.
در این مرحله است که معما ظاهر می شود. سقراط می پرسد که آیا خدایان پرهیزگاران را دوست دارد چون پرهیزگار هستند، یا این که پرهیزگاران تنها در صورتی پرهیزگاراند که خدا آنان را دوست بدارد. سقراط و یوتیفرو هردو به گزینه اول فکر می کنند: مطمئناً خدایان پرهیزگاران را دوست دارند چون آن ها پرهیزگاراند. اما سقراط استدلال می کند که این به این معنی است که ما مجبور شده ایم گزینه دوم را رد کنیم: این حقیقت که خدایان چیزی را دوست بدارند نمی تواند دلیل پارسایی پرهیزگاران را توضیح دهد. سقراط بیان می دارد که اگر هردو گزینه درست می بود، آن ها به صورت یک جا یک حلقه باطل را ایجاد می کردند یعنی خدایان پرهیزگاران را دوست می دارد چون آن ها پرهیزگاراند و پرهیزگاران پرهیزگاراند چون خدا آن ها را دوست می دارد. سقراط استدلال کرد: و به نوبهٔ خود این یعنی، پرهیزگاران آن های نیستند که خدایان آن ها را دوست بدارند، یعنی آنچه پرهیزگاران را پرهیزگار می سازد همان چیزی نیست که دوستان خدا را دوستان خدا می سازد. بالاخره، آنچه دوستان خدا را دوستان خدا می سازد این حقیقت است که خدا آن ها را دوست دارد، از سوی دیگر آنچه پرهیزگاران را پرهیزگار می سازد چیز دیگری است؛ بنابراین نظریه یوتیفرو ماهیت پرهیزگاران را نه بلکه کیفیت پرهیزگاری را به دست ما می دهد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفهرچند این معما در ابتدا به پانتئون یونان باستان به کار می رفت، امروزه به ادیان یکتاپرست اشاراتی دارد. گوتفرید لایبنیتس پرسید آیا خوب و عادلانه «به این دلیل خوب و عادلانه است که خدا آن را می خواهد یا خدا آن را می خواهد چون خوب و عادلانه است». [ ۲] از زمان بحث اولیه افلاطون، این سؤال معضلی را به خداباوران پیشکش می کند، اگرچه تعداد دیگری آن را یک معمای کاذب خوانده اند و امروزه هم چنان موضوع بحث های الهیات و فلسفه باقی مانده است.
سقراط و یوتیفرو در یوتیفروی افلاطون، در مورد ماهیت تقوی بحث می کنند. یوتیفرو پیشنهاد می کند که پرهیزگار ( τὸ ὅσιον ) درست همان چیزی است که خدایان ( τὸ θεοφιλές ) آن را دوست دارند، اما سقراط در این پیشنهاد مشکلی را می آبد: خدایان ممکن است بین هم اختلاف داشته باشند. یوتیفرو بعداً تعریف اش را به این شکل بازبینی می کند که پرهیزگاری تنها همان چیزی است که تمام خدایان یک جا آن را دوست دارند.
در این مرحله است که معما ظاهر می شود. سقراط می پرسد که آیا خدایان پرهیزگاران را دوست دارد چون پرهیزگار هستند، یا این که پرهیزگاران تنها در صورتی پرهیزگاراند که خدا آنان را دوست بدارد. سقراط و یوتیفرو هردو به گزینه اول فکر می کنند: مطمئناً خدایان پرهیزگاران را دوست دارند چون آن ها پرهیزگاراند. اما سقراط استدلال می کند که این به این معنی است که ما مجبور شده ایم گزینه دوم را رد کنیم: این حقیقت که خدایان چیزی را دوست بدارند نمی تواند دلیل پارسایی پرهیزگاران را توضیح دهد. سقراط بیان می دارد که اگر هردو گزینه درست می بود، آن ها به صورت یک جا یک حلقه باطل را ایجاد می کردند یعنی خدایان پرهیزگاران را دوست می دارد چون آن ها پرهیزگاراند و پرهیزگاران پرهیزگاراند چون خدا آن ها را دوست می دارد. سقراط استدلال کرد: و به نوبهٔ خود این یعنی، پرهیزگاران آن های نیستند که خدایان آن ها را دوست بدارند، یعنی آنچه پرهیزگاران را پرهیزگار می سازد همان چیزی نیست که دوستان خدا را دوستان خدا می سازد. بالاخره، آنچه دوستان خدا را دوستان خدا می سازد این حقیقت است که خدا آن ها را دوست دارد، از سوی دیگر آنچه پرهیزگاران را پرهیزگار می سازد چیز دیگری است؛ بنابراین نظریه یوتیفرو ماهیت پرهیزگاران را نه بلکه کیفیت پرهیزگاری را به دست ما می دهد.
wiki: معمای یوتیفرو