معماری چینی

معماری چین نیز همانند سایر هنرهــــای آن از گستردگی و تنـوع فراوان برخوردار است، هر چند آثار معماری آنـــان گاه به علت استفاده از مصالح کم دوام از بین رفته اند، ولیکن آنچـــه از این آثار باقی مانده، گویای این حقیقت است که آثار چین در حد معماری های مصر و بین النهـــرین و ایران باستان است. به طور کلی معماری چین شامل معابد ( کنفوسیوسی، لائوتسه، بودایی ) پاگودا، قصر، دیوار بزرگ چین، خانه و دیرها، آرامگاه ها و معابد صخره ای ( غارها ) است.
معماری چین یگانه سیستم معماری در جهان است که ترکیب بندی چوبی عمده آن می باشد که تجلی بخش عمیق اصول اخلاقی چینی ها و دیدگاه های زیبائی، ارزش و طبیعت است.
خصوصیات عمده هنر معماری چین که بر اساس سنن عمیق فرهنگی مبتنی است به قرار ذیل است:
• به علت برجسته ساختن ایده تقدم قدرت امپراتوری بر هر چیز و نظریه طبقاتی موفقیت های حاصله دربرنامه ریزی قصرها و شهرها بیشتربوده است.
• به زیبایی مجتمع توجه خاصی شده لذا در ترکیب بندی عمده معماری ها شکل برقراری خانه ها وحیاط ها به شکلی است که دو طرف همانند اهرم متقابل عمل کنند.
• به هماهنگی عالی معماری با طبیعت توجه خاصی شده است. در تاریخ چین در زمینه خصوصیات هنری و سبک و شیوه های سازندگی و طراحی معماری به تبادلات با خارج اهمیت زیادی داده شده و این مسئله بر معماری ژاپن، کره، ویتنام و مغولستان تأثیرات زیادی داشته است. [ ۱]
اولین سکونتگاه های چینی گودالهایی هستند که به صورت دایره ساخته شده اند و روی آن را با شاخ و برگ درختان پوشانده اند.
از نظر تزئینی نمونـــه های خانه گلی دوره هان کاملاً شبیه سبک های موجــــود در چین است. مدخل اصلی در داخل توسط “ مانع ارواح ” ( دیواری در مقابل مدخل ) حفاظت می شود، به طوری که حیاط از داخل خانه از نظر پنهــــان است. بر اساس عقاید چینی، شیاطین و ارواح پلید در خط مستقیم حرکت می کردند و این دیوارها در مقابل مدخل مانع ورود آن ها به داخل خانه می شدند.
ساختمان معماری خانه امروز چین دقیقاً به نمونه اولیه خویش در هزار سال پیش شباهت دارد. اجزای ضروری این ساختمانهــــا عبارتند از: یک تالار چهار گوشه زیر یک بــــام نوک تیز با قرنیزهای بر آمده، بر روی یک شبکه نگاهدارنده و ستونهــای چوبی، که دیوارها هیچ نقشی در نگاهـداری از سقف ندارند بلکه در حکم پرده ها و تیغه های جداکننده می باشند. معماری چین در چهارچوب این فرمول محـدود، توجهش را بر نمای ساختمــان متمرکز می کند. کارایی ساختمان غالباً تابع تزئینات آن بود. جالب توجه است که در طی چند قرن جهت همه ساختمان ها شمالی ـ جنـــوبی بوده است. در معابد یا منازل چینی بام بسیـار اهمیت دارد، جنس آن از آجر و کاشی است و اگر بر سریرهای سلطنتی سایه افکند زرد و گرنه سبز، ارغـــوانی، سرخ یا آبی است.