معماری فاشیستی ( به انگلیسی: Fascist architecture ) یک سبک از معماری است که به وسیلهٔ معماران جوامع فاشیستی درابتدای قرن بیستم وسعت یافت. این سبک در اواخر دهه ۱۹۲۰ با ظهور مدرنیسم در جوامع ناسیونالیستی که دولت های فاشیست آن ها را اداره می کردند، به محبوبیت رسید. این سبک به معماری رم باستان شباهت دارد.
بهر حال ساختمان های دوره فاشیست فاقد طراحی زیبا بوده و بر اساس تقارن و سادگی ساخته شده و تزیینات کمی داشتند.
هر دو رهبر فاشیست یعنی بنیتو موسولینی و آدولف هیتلر از این سبک جدید معماری به عنوان ابزاری برای متحد کردن شهروندان تحت رهبریشان استفاده کردند و سعی کردند یک دوره جدید از فرهنگ ملی را به وجود آوردند و یک قانون مشخص ملی را نمایش دهند.
امروزه بخاطر مغلوب شدن قدرت های فاشیستی در جنگ جهانی دوم، معماری فاشیستی به ندرت دیده می شود.
ایدئولوژی سیاسی فاشیست همراه با سبک معماری آن، پس از جنگ جهانی دوم به سرعت رو به نابودی رفت و در نتیجه بعد از دوره فاشیست ساختمان جدیدی با این سبک معماری ساخته شد.
سبک معماری فاشیست بازتاب ارزش های سیاسی فاشیست بود که در ابتدای قرن بیستم و پس از جنگ جهانی اول ظهور پیدا کرد.
فلسفه ی آن به وسیلهٔ ملت بسیار ناسیونالیستی که توسط حکومت دیکتاتوری اداره می شوند تعریف شد.
با نگرشی به معنویت، جامعه فاشیست به ملت نگاه برتری دارد و ملت را از فردیت بالاتر می داند.
جامعه فاشیست همه فرهنگ ها و عقیده هایی را که از تاریخ و فرهنگ گذشته این ملت نیامده باشد، نادیده می گیرد.
بعد از ویرانی های فیزیکی و اقتصادی جنگ جهانی اول، چشم انداز روشن اروپای غربی، به سمت جامعه با ثبات اقتصادی متحد و قوی سوق پیدا کرد که این مهم فضای مناسبی را برای ظهور فاشیسم و بنگاه مداری فراهم کرد. [ ۱]
معماری فاشیسم تحت قوانین بنیتو موسولینی در ایتالیا از سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ محبوب شد.
در این دوره او ( بنیتو موسولینی ) سیستم اجرایی حکومت ایتالیا را از نخست وزیری به دیکتاتوری تغییر داد.
چند سال بعد از بدست گرفتن حکومت، خود را به رهبر ایتالیا تبدیل کرد.
به محض رسیدن به حکومت، فاشیسم و ایده آلیست را جایگزین دمکراسی در ایتالیا کرد.
او از همه شکل های رسانه، من جمله هویت معماری ایتالیا استفاده کرد.
سبک جدید معماران مدرن، یکی از راه هایی بود که به او کمک کرد که ایتالیای واحد فاشیست را بسازد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفبهر حال ساختمان های دوره فاشیست فاقد طراحی زیبا بوده و بر اساس تقارن و سادگی ساخته شده و تزیینات کمی داشتند.
هر دو رهبر فاشیست یعنی بنیتو موسولینی و آدولف هیتلر از این سبک جدید معماری به عنوان ابزاری برای متحد کردن شهروندان تحت رهبریشان استفاده کردند و سعی کردند یک دوره جدید از فرهنگ ملی را به وجود آوردند و یک قانون مشخص ملی را نمایش دهند.
امروزه بخاطر مغلوب شدن قدرت های فاشیستی در جنگ جهانی دوم، معماری فاشیستی به ندرت دیده می شود.
ایدئولوژی سیاسی فاشیست همراه با سبک معماری آن، پس از جنگ جهانی دوم به سرعت رو به نابودی رفت و در نتیجه بعد از دوره فاشیست ساختمان جدیدی با این سبک معماری ساخته شد.
سبک معماری فاشیست بازتاب ارزش های سیاسی فاشیست بود که در ابتدای قرن بیستم و پس از جنگ جهانی اول ظهور پیدا کرد.
فلسفه ی آن به وسیلهٔ ملت بسیار ناسیونالیستی که توسط حکومت دیکتاتوری اداره می شوند تعریف شد.
با نگرشی به معنویت، جامعه فاشیست به ملت نگاه برتری دارد و ملت را از فردیت بالاتر می داند.
جامعه فاشیست همه فرهنگ ها و عقیده هایی را که از تاریخ و فرهنگ گذشته این ملت نیامده باشد، نادیده می گیرد.
بعد از ویرانی های فیزیکی و اقتصادی جنگ جهانی اول، چشم انداز روشن اروپای غربی، به سمت جامعه با ثبات اقتصادی متحد و قوی سوق پیدا کرد که این مهم فضای مناسبی را برای ظهور فاشیسم و بنگاه مداری فراهم کرد. [ ۱]
معماری فاشیسم تحت قوانین بنیتو موسولینی در ایتالیا از سال ۱۹۲۲ تا ۱۹۴۳ محبوب شد.
در این دوره او ( بنیتو موسولینی ) سیستم اجرایی حکومت ایتالیا را از نخست وزیری به دیکتاتوری تغییر داد.
چند سال بعد از بدست گرفتن حکومت، خود را به رهبر ایتالیا تبدیل کرد.
به محض رسیدن به حکومت، فاشیسم و ایده آلیست را جایگزین دمکراسی در ایتالیا کرد.
او از همه شکل های رسانه، من جمله هویت معماری ایتالیا استفاده کرد.
سبک جدید معماران مدرن، یکی از راه هایی بود که به او کمک کرد که ایتالیای واحد فاشیست را بسازد.
wiki: معماری فاشیستی