معماری تخت جمشید توسط معماران، هنرمندان و متخصصان از ملل مختلف زیر نفوذ شاهان هخامنشیان مانند آشوریان، مصریان، اوراتوئیان، بابلیان، لودیان، ایونیان، هندوان، سکائیان و غیره انجام شده است.
در گذر زمان تعدادی از ستون های دروازه کاخ صد ستون در تخت جمشید حوادثی مثل زلزله را پشت سر گذاشته و سر پا مانده اند. آن ها در نگاه اول یکپارچه به نظر می رسند اما در حقیقت تکه تکه هستند و روی هم سوار شده اند. راز پایداری آن ها مقابل زمین لرزه در محل اتصال این تکه هاست، جایی که دو تکه ستون به وسیله سرب مذاب به هم متصل شده اند. این سرب علاوه بر محکم کردن اتصال دو تکه ستون، نقش مهمی برای مقاومت سازه در مقابل زمین لرزه داشته است. سرب فلز چکش خوار و نرمی است که هنگام بروز زمین لرزه از خودش واکنش نشان داده و خرد نمی شود، این همان نقشی است که در ساختمان های امروزی و مدرن بر عهده فنر لای ستون ها گذاشته می شود.
... [مشاهده متن کامل]
سنجش درازا و شمارگان در معماری تخت جمشید از سامانه ویژه ای پیروی می کنند. کشف این دستاوردها حاصل پژوهش های آقا و خانم تیلیا، مایکل رف، کرفتر و ا. هسه می باشد. کوچک ترین واحد اندازه گیری یک انگشت بوده است، واحدهای دیگر کف، گام و گز بوده اند. بیشتر اعداد به کار گرفته شده در تخت جمشید ضریبی از عدد ۳ بوده اند. اعداد ۳، ۷ و ۹، اعدادی مقدس در نزد مردمان ایران در دوران باستان بوده است.
پژوهش های کرفتر، ا. هسه، خانم و آقای تیلیا و مایکل رف، مقیاس های طولی به کار رفته در تخت جمشید را روشن کرده است. کوچک ترین واحد اندازه گیری یک انگشت بوده است که با مقیاس امروزی ۲، ۲ سانتی متر می شود. واحدهای دیگر عبارت بوده اند از:
• کف یا قبضه برابر ۴ انگشت یا ۸، ۷ سانتی متر
• گام تخت جمشیدی برابر ۱۶ انگشت یا ۷، ۳۴ تا ۸، ۳۴ سانتی متر
• آرش ( گز ) برابر ۲۴ انگشت یا ۱، ۵۲ تا ۲، ۵۲ سانتی متر
بهترین مورد برای بررسی از مقیاس گام تخت جمشیدی، پلکان شرقی آپادانا است که در یک نظر رابطه منطقی طول و عرض قسمت های آن بدین صورت مشخص می شود: جبهه پلکان را به طور کلی به قسمت شمالی ( سان سربازان و بزرگان ) ، مرکزی ( مهتابی جلو ) و جنوبی ( سان هدیه آوران ) می توان تقسیم کرد. هریک از آنها ۷۸ گام طول و ۹ گام بلندی دارد. قسمت میانی مهتابی جلو، ۹ گام بلندی و دو برابر آن طول دارد و دو شیب پلکان های متقارن آن هر یک قاعده ای به طول ۳۰ گام دارند. از لبه مهتابی جلویی تا آغاز شیب هر یک از پلکان های متقارن مهتابی عقبی، درست ۷۸ گام می شود و در همه این اعداد ضریبی از عدد ۳ را که در ایران باستان مقدس بوده است، می یابیم.
در گذر زمان تعدادی از ستون های دروازه کاخ صد ستون در تخت جمشید حوادثی مثل زلزله را پشت سر گذاشته و سر پا مانده اند. آن ها در نگاه اول یکپارچه به نظر می رسند اما در حقیقت تکه تکه هستند و روی هم سوار شده اند. راز پایداری آن ها مقابل زمین لرزه در محل اتصال این تکه هاست، جایی که دو تکه ستون به وسیله سرب مذاب به هم متصل شده اند. این سرب علاوه بر محکم کردن اتصال دو تکه ستون، نقش مهمی برای مقاومت سازه در مقابل زمین لرزه داشته است. سرب فلز چکش خوار و نرمی است که هنگام بروز زمین لرزه از خودش واکنش نشان داده و خرد نمی شود، این همان نقشی است که در ساختمان های امروزی و مدرن بر عهده فنر لای ستون ها گذاشته می شود.
... [مشاهده متن کامل]
سنجش درازا و شمارگان در معماری تخت جمشید از سامانه ویژه ای پیروی می کنند. کشف این دستاوردها حاصل پژوهش های آقا و خانم تیلیا، مایکل رف، کرفتر و ا. هسه می باشد. کوچک ترین واحد اندازه گیری یک انگشت بوده است، واحدهای دیگر کف، گام و گز بوده اند. بیشتر اعداد به کار گرفته شده در تخت جمشید ضریبی از عدد ۳ بوده اند. اعداد ۳، ۷ و ۹، اعدادی مقدس در نزد مردمان ایران در دوران باستان بوده است.
پژوهش های کرفتر، ا. هسه، خانم و آقای تیلیا و مایکل رف، مقیاس های طولی به کار رفته در تخت جمشید را روشن کرده است. کوچک ترین واحد اندازه گیری یک انگشت بوده است که با مقیاس امروزی ۲، ۲ سانتی متر می شود. واحدهای دیگر عبارت بوده اند از:
• کف یا قبضه برابر ۴ انگشت یا ۸، ۷ سانتی متر
• گام تخت جمشیدی برابر ۱۶ انگشت یا ۷، ۳۴ تا ۸، ۳۴ سانتی متر
• آرش ( گز ) برابر ۲۴ انگشت یا ۱، ۵۲ تا ۲، ۵۲ سانتی متر
بهترین مورد برای بررسی از مقیاس گام تخت جمشیدی، پلکان شرقی آپادانا است که در یک نظر رابطه منطقی طول و عرض قسمت های آن بدین صورت مشخص می شود: جبهه پلکان را به طور کلی به قسمت شمالی ( سان سربازان و بزرگان ) ، مرکزی ( مهتابی جلو ) و جنوبی ( سان هدیه آوران ) می توان تقسیم کرد. هریک از آنها ۷۸ گام طول و ۹ گام بلندی دارد. قسمت میانی مهتابی جلو، ۹ گام بلندی و دو برابر آن طول دارد و دو شیب پلکان های متقارن آن هر یک قاعده ای به طول ۳۰ گام دارند. از لبه مهتابی جلویی تا آغاز شیب هر یک از پلکان های متقارن مهتابی عقبی، درست ۷۸ گام می شود و در همه این اعداد ضریبی از عدد ۳ را که در ایران باستان مقدس بوده است، می یابیم.
