معماری اوکراینی

ریشه معماری اوکراین در کشور اسلاوهای شرقی روس کیف است. پس از قرن دوازدهم، تاریخ معماری متمایز در پادشاهی گالیسیا - وولهینیا و بعداً در دوک نشین بزرگ لیتوانی، روتنیا و شیمیتیا ادامه یافت. در دوران قزاقهای زاپوروژیا، سبک جدیدی منحصر به اوکراین تحت تأثیر غربی های کشورهای مشترک المنافع لهستان–لیتوانی ایجاد شد.
پس از اتحاد با تساردوم روسیه، معماری در اوکراین در جهات مختلف شروع به توسعه کرد، با بسیاری از سازه ها در منطقه بزرگتر شرقی، تحت حاکمیت روسیه ساخته شده به سبک معماری روسیه در آن دوره، در حالی که گالیسیای غربی تحت اتریش و تأثیرات معماری مجارستان توسعه یافت.
اصطلاح معماری بومی را می توان با اصطلاحات قومی، مشترک یا سنتی عوض کرد و معمولاً در انتهای طیفی از یک ساختمان با طراحی حرفه ای توسط معماران قرار می گیرد. دانش ساخت و ساز در معماری بومی مبتنی بر سنتهای محلی است و بنابراین عمدتاً بر اساس دانش منتقل شده توسط نسلها است. مناطق مختلف در اوکراین سبک متمایز خود را از معماری بومی داشتند. به عنوان مثال، در کوه های کارپات و کوهپایه های اطراف آن، چوب و خاک رس اصلی ترین مصالح ساختمانی سنتی هستند.
زبان معماری مدرن در جهت هنری خود جهانی و کثرت گرا می شود. در آثار مکتب معماران اوکراینی کیف، گرایش های پمعماری پست مدرن و معماری های - تک به طور فزاینده ای یافت می شود. این بازتاب توانایی جهانی شدن در جهان معماری است. وظیفه معماری مدرن اوکراین کاربرد متنوع زیبایی شناسی مدرن، جستجوی سبک هنری خاص یک معمار و گنجاندن محیط تاریخی - فرهنگی موجود است.