معماری اسکاتلند در قرون وسطی دربرگیرندهٔ همهٔ ابنیه در مرزهای امروزی اسکاتلند است که از زمان خروج رومی ها از شمال بریتانیا ( در اوایل قرن پنجم میلادی ) تا پای گرفتن رنسانس در اسکاتلند ( در اوایل قرن شانزدهم میلادی ) برپا شده اند و شامل ساخت وسازهای بومی، آیینی، سلطنتی، اشرافی، و نظامی می شود. تسلط رومی ها بر بریتانیا، که باعث رها شدن تپه قلعه های پیشاتاریخی اسکاتلند شده بود، با سقوط امپراتوری روم غربی در اوایل قرن پنجم میلادی پایان یافت. پس از آن برخی قلعه های پیشاتاریخی دوباره مسکون شدند و سازه هایی کوچکتر و «هسته ای» هم ( از جمله دونَد و قلعه دامبارتون ) در اسکاتلند شکل گرفت. با پای گرفتن ساختار سیاسی ارباب رعیتی در اسکاتلند در قرن دوازدهم میلادی، الگوی ساختمانی قلعه نیز وارد اسکاتلند شد. این قلعه ها در آغاز غالباً قلعه های تپه وحصار چوبی بودند و بعدها تبدیل به برون باروهای سنگی با حصارهایی بلند شدند. این قلعه ها به پاره ای تثبیت شده در مناظر طبیعی اسکاتلند بدل شده اند. الگوی ساخت قلعه های عظیم در اسکاتلند تا اواخر قرون وسطی تداوم داشت ولی در این دوره عمدهٔ استحکامات اسکاتلند، به ویژه در مرز جنوبی اسکاتلند با انگلستان به شکل برج خانه بود. با ابداع باروت ماهیت معماری قلعه به شکلی بنیادین تغییر یافت و در قلعه های موجود نیز حفره هایی برای شلیک سلاح باروتی و سکوهایی برای نصب آن ها تعبیه شد. در اواخر قرن پانزدهم نیز کاخ لینلیتگو با الهام مستقیم از معماری رنسانس اروپای قاره ای به عنوان اقامتگاه سلطنتی بازسازی شد. شیوه بارونی اسکاتلند میراث این قلعه ها، برج خانه ها، و کاخ ها بود و در قرن نوزدهم باززنده سازی شد.
در معماری بومی اسکاتلند قرون وسطی از مصالح و شیوه های محلی چون سازه های کراک و دیوارهای خاک وچمن و سفالی استفاده می شد و رایج ترین مصالح ساختمانی هم سنگ بود. در پی انقلاب دیویدی در قرن دوازدهم میلادی در اسکاتلند برا ( شهرک ) های سلطنتی پدید آمد که نخستین نمونه های شهرنشینی در این کشور بودند. معماری کلیساهای روستاهای اسکاتلند در قرون وسطی نیز از این کلیساها در انگلستان خام تر و ساده تر بود، ولی نمونه هایی نیز از کلیساهای بزرگ تر در شیوه های رومانسک و گوتیک می توان دید. از اوایل قرن پانزدهم میلادی الگوهایی از شیوه های معماری رنسانس در معماری آیینی اسکاتلند پدید آمد که در تقابل با شیوهٔ گوتیک حاکم در معماری انگلستان بود و شبستان کلیسای جامع دانکلد نمونه آن است.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر معماری بومی اسکاتلند قرون وسطی از مصالح و شیوه های محلی چون سازه های کراک و دیوارهای خاک وچمن و سفالی استفاده می شد و رایج ترین مصالح ساختمانی هم سنگ بود. در پی انقلاب دیویدی در قرن دوازدهم میلادی در اسکاتلند برا ( شهرک ) های سلطنتی پدید آمد که نخستین نمونه های شهرنشینی در این کشور بودند. معماری کلیساهای روستاهای اسکاتلند در قرون وسطی نیز از این کلیساها در انگلستان خام تر و ساده تر بود، ولی نمونه هایی نیز از کلیساهای بزرگ تر در شیوه های رومانسک و گوتیک می توان دید. از اوایل قرن پانزدهم میلادی الگوهایی از شیوه های معماری رنسانس در معماری آیینی اسکاتلند پدید آمد که در تقابل با شیوهٔ گوتیک حاکم در معماری انگلستان بود و شبستان کلیسای جامع دانکلد نمونه آن است.
