معلوف شفیق

دانشنامه آزاد فارسی

مَعلوف، شَفیق (زهله ۱۹۰۵ـ سائو پائولو ۱۹۷۶)
شاعر، داستان نویس و روزنامه نگار مهاجر لبنانی. فرزند عیسی اسکندر معلوف. مدتی در دمشق روزنامه نگار بود. اولین مجموعۀ شعرش اَحلام در ۱۹۲۶ منتشر شد. همان سال به سائو پائولو مهاجرت کرد و در کارخانۀ بافندگی برادرانش، اسکندر و فوزی معلوف، مشغول به کار شد. در تأسیس انجمن ادبی عُصبۀ اندلسیه در ۱۹۳۳ و ماهنامۀ آن العُصبه در ۱۹۳۵ نقش فعال داشت و از ۱۹۴۲ تا ۱۹۵۳ مدیرمسئول ماهنامه بود. در ۱۹۳۶، شعر روایی بلند عَبقَر را بر مبنای فرهنگ عامۀ عربی منتشر کرد. در این منظومۀ شش بندی، شاعر به سکونتگاه جنیّان سفر می کند، که نه در زمین است و نه در آسمان. در ۱۹۴۹، این اثر با افزودن شش بند دیگر تجدید چاپ شد. این کتاب به زبان های اسپانیایی و پرتغالی ترجمه شده است. از ۱۹۵۱ به بعد نیز پنج مجموعۀ شعر و چند جلد داستان کوتاه از او منتشر شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس