معلم حبیب آبادی محمدعلی. معلّم حبیب آبادی،محمدعلی (۱۲۶۹ـ اصفهان۱۳۵۵ش)
شاعر، عالم دینی و نویسندۀ ایرانی. مقدمات علوم را در زادگاهش فراگرفت . از حضور در مجالس درس قدیم و جدید رویگردان بود. هیئت و نجوم قدیم را با مکاتبه از میرزا رجاء زفره ای، و بسیاری از علوم مانند فقه و اصول را از سخنان متفرقۀ میرزا محمدرضا کرباسی فراگرفت . در ۱۳۱۸ش به اصفهان رفت و در مدرسۀ کاسه گران اقامت کرد و به تدریس پرداخت و بیشتر اوقات خود را صرف تحقیق و تفحص در احوال رجال علمی کرد. از برخی علمای طراز اول دورۀ خود اجازۀ روایت داشت و به عده ای نیز اجازۀ روایت داد. به عربی و فارسی شعر می گفت و در اوایل «مستعصم »، سپس «آذر» و بعدها «معلم»، تخلص می کرد. عمده ترین اثر او مکارم الآثار در احوال رجال دو قرن ۱۳ و ۱۴ هجری است.
شاعر، عالم دینی و نویسندۀ ایرانی. مقدمات علوم را در زادگاهش فراگرفت . از حضور در مجالس درس قدیم و جدید رویگردان بود. هیئت و نجوم قدیم را با مکاتبه از میرزا رجاء زفره ای، و بسیاری از علوم مانند فقه و اصول را از سخنان متفرقۀ میرزا محمدرضا کرباسی فراگرفت . در ۱۳۱۸ش به اصفهان رفت و در مدرسۀ کاسه گران اقامت کرد و به تدریس پرداخت و بیشتر اوقات خود را صرف تحقیق و تفحص در احوال رجال علمی کرد. از برخی علمای طراز اول دورۀ خود اجازۀ روایت داشت و به عده ای نیز اجازۀ روایت داد. به عربی و فارسی شعر می گفت و در اوایل «مستعصم »، سپس «آذر» و بعدها «معلم»، تخلص می کرد. عمده ترین اثر او مکارم الآثار در احوال رجال دو قرن ۱۳ و ۱۴ هجری است.