[ویکی فقه] معقل بن قیس ریاحی از یاران امام اول شیعیان علی و فرزند وی حسن بن علی بود. در زمان عمر، در فتح شوشتر، پیک عمار به مدینه بود و همراه با هرمزان به مدینه آمد. او از سرداران سپاه علی بن ابی طالب بود و در نبرد جمل، نبرد صفین و درگیری ها پس از آن حضور داشت. در نبرد نهروان فرمانده جناح چپ سپاه علی بود. هم چنین شورش بنی ناجیه شد و «خرّیت بن راشد» را شکست داد. زمانی که در سال ۳۹ هجری معاویه یزید بن شجره را به مکه گسیل داشت، علی نیز معقل را با سپاهی به مقابله با وی فرستاد. وی موفق شد عده ای از شامیان را اسیر کند و بقیه را فراری داد. وی در سال ۴۳ هجری قمری در جریان شورش «مُستَورِد» (از سران خوارج) در جنگ تن به تن با وی پرداخت و هر دو کشته شدند.
معقل بن قیس اهل کوفه و از قبیلۀ بنی ریاح بود. («من بنی ریاح بن یربوع بن حنظلة بن مالک بن زید مناة بن تمیم بن مرّ») کنیۀ وی ابا رُمَیْلَه و از شیعیان و اصحاب امام علی (علیه السّلام) به شمار می رفت. وی ریاست نیروهای انتظامی در حکومت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) را بر عهده داشت و هم چنین از امیران سپاه امام علی (علیه السّلام) و از جمله کسانی بود که در جنگ صفین، گاه به سرپرستی گروهی روانۀ میدان جنگ می گردید.
ایمان معقل
معقل ایمانی راسخ به ولایت امیرمؤمنان (علیه السّلام) داشت. او پیش از جنگ صفین و پس از سخن رانی امام علی (علیه السّلام) در نُخَیله، به پا خاست و گفت: یا امیرالمؤمنین! به خدا سوگند جز انسان بدگمان از شما سرپیچی و تخلف نمی کند و کسی غیر از منافق اجرای دستورات شما را به تعویق نمی اندازد.
← سخنی از ابی الحدید
امام علی (علیه السّلام) پیش از جنگ صفین، معقل بن قیس را به همراه سه هزار نفر، از مدائن اعزام کردند و به او فرمودند: «به سوی موصل و نصیبین حرکت کن و هنگامی که به رقّه («رَقه» شهری است مشهور در کنارۀ رود فرات.) رسیدی، منتظر من باش که من به آن جا خواهم آمد. امام به معقل فرمودند: مردم را آرام کن و امان ده و جز با کسی که با تو به جنگ برمی خیزد، جنگ نکن. صبح و عصر حرکت کن و در هنگام گرما به مردم اجازۀ استراحت بده. شب بیدار باش و در هنگام راه پیمایی، برای استراحت در چند مکان توقف کن. شب ها حرکت نکن؛ چراکه خداوند شب را وسیلۀ آرامش قرار داده است. شب هنگام، به جسم خود و یارانت آرامش بخش و سحر به حرکت خود ادامه ده».معقل و یارانش طبق دستور امام حرکت کردند تا این که در رقّه به امیرالمؤمنین (علیه السّلام) ملحق شدند.
ماجرای خریت بن راشد
...
معقل بن قیس اهل کوفه و از قبیلۀ بنی ریاح بود. («من بنی ریاح بن یربوع بن حنظلة بن مالک بن زید مناة بن تمیم بن مرّ») کنیۀ وی ابا رُمَیْلَه و از شیعیان و اصحاب امام علی (علیه السّلام) به شمار می رفت. وی ریاست نیروهای انتظامی در حکومت امیرالمؤمنین (علیه السّلام) را بر عهده داشت و هم چنین از امیران سپاه امام علی (علیه السّلام) و از جمله کسانی بود که در جنگ صفین، گاه به سرپرستی گروهی روانۀ میدان جنگ می گردید.
ایمان معقل
معقل ایمانی راسخ به ولایت امیرمؤمنان (علیه السّلام) داشت. او پیش از جنگ صفین و پس از سخن رانی امام علی (علیه السّلام) در نُخَیله، به پا خاست و گفت: یا امیرالمؤمنین! به خدا سوگند جز انسان بدگمان از شما سرپیچی و تخلف نمی کند و کسی غیر از منافق اجرای دستورات شما را به تعویق نمی اندازد.
← سخنی از ابی الحدید
امام علی (علیه السّلام) پیش از جنگ صفین، معقل بن قیس را به همراه سه هزار نفر، از مدائن اعزام کردند و به او فرمودند: «به سوی موصل و نصیبین حرکت کن و هنگامی که به رقّه («رَقه» شهری است مشهور در کنارۀ رود فرات.) رسیدی، منتظر من باش که من به آن جا خواهم آمد. امام به معقل فرمودند: مردم را آرام کن و امان ده و جز با کسی که با تو به جنگ برمی خیزد، جنگ نکن. صبح و عصر حرکت کن و در هنگام گرما به مردم اجازۀ استراحت بده. شب بیدار باش و در هنگام راه پیمایی، برای استراحت در چند مکان توقف کن. شب ها حرکت نکن؛ چراکه خداوند شب را وسیلۀ آرامش قرار داده است. شب هنگام، به جسم خود و یارانت آرامش بخش و سحر به حرکت خود ادامه ده».معقل و یارانش طبق دستور امام حرکت کردند تا این که در رقّه به امیرالمؤمنین (علیه السّلام) ملحق شدند.
ماجرای خریت بن راشد
...
wikifeqh: معقل_بن_قیس_ریاحی