معطشه
لغت نامه دهخدا
معطشة. [ م ُ ع َطْ طِ ش َ ] ( ع ص ) تأنیث مُعَطِّش.تشنگی آورنده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ). و رجوع به معطش شود. || ( اِ ) نام قسمی مار که درازای او یک به دست است و نشانهای سیاه دارد و سر او کوچک بود و گردن غلیظ و تن او از گردن باریک می شود تابه دنبال و از میانگاه تا به دنبال به سیاهی زند و دنبال برداشته رود و به شام و شهرهای نزدیک او باشد.( ذخیره خوارزمشاهی ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید