معزفه

لغت نامه دهخدا

( معزفة ) معزفة. [م ِ زَ ف َ ] ( ع اِ ) مِعزَف. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به معزف و معزفه شود.
معزفه. [ م ِ زَ ف َ ] ( ع اِ ) آلتی از آلات موسیقی ذات اوتار در عراق. ( مفاتیح العلوم ). آلتی موسیقی در قدیم. جوهری و دیگران نوشته اند که معزفه را مثل بربط و طنبور می نوازند یعنی با انگشت یا با مضراب ، مؤلف مفاتیح العلوم اظهار می کند که معزفه سازی است متعلق به مردم عراق در حالی که نویسنده دیگر آن را از آن مردم یمن داند. مؤلف اغانی تذکر می دهد که معزفه از جمله سازهایی است که کمتر به دست نوازندگان دوره گرد افتاده و به همین جهت در مجالس انس ایران و خلفا بیشتر مورد قبول واقع شده است. ج ، معازف. و رجوع به مجله موسیقی دوره سوم شماره 10 ص 31 شود.

فرهنگ عمید

نوعی آلت موسیقی مانند تنبور.

پیشنهاد کاربران

بپرس