مَعروفی، جواد (تهران ۱۲۹۱ـ همان جا ۱۳۷۲ش)
مَعروفی، جواد
نوازندۀ پیانو و آهنگ ساز ایرانی. از پدرش، موسی معروفی، مقدمات موسیقی را فراگرفت؛ سپس در مدرسۀ موسیقی وزیری نزد علینقی وزیری و بعدها نزد تانیا خاراتیان به فراگیری پیانو پرداخت. از مدرسۀ موسیقی دولتی دیپلم پیانو دریافت کرد و پس از آن همکاری با ارکستر مدرسۀ موسیقی وزیری را آغاز کرد. از ۱۳۱۹ش با رادیو تهران همکاری کرد و از ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۸ش نوازندۀ ارکستر انجمن موسیقی ملی، به رهبری روح الله خالقی، بود. از حدود ۱۳۴۰ش رهبر ارکستر شمارۀ یک رادیو بود و با ارکستر گل ها نیز همکاری داشت. معروفی از ۱۳۲۸ش در هنرستان موسیقی ملی پیانو تدریس می کرد و هنرمندانی چون انوشیروان روحانی و اردشیر روحانی از هنرجویان او بودند. به سبب آشنایی با موسیقی کلاسیک و استفاده از آکورد در اجرای نغمه های ایرانی، سبک تازه ای را برای اجرای موسیقی ایرانی با پیانو پدید آورد. در ایران از برخی آثارش که با الهام از موسیقی ایرانی است، بسیار استقبال شد. از آثار اوست: قطعات خواب های طلایی، فانتزی ژیلا، راپسودی در اصفهان، همایون، ماهور، عاشورا و ... همگی برای پیانو، آلبوم، کتاب و نوار ردیف موسیقی ایرانی برای پیانو، و آلبومی با ویولن همایون خرم.
مَعروفی، جواد
نوازندۀ پیانو و آهنگ ساز ایرانی. از پدرش، موسی معروفی، مقدمات موسیقی را فراگرفت؛ سپس در مدرسۀ موسیقی وزیری نزد علینقی وزیری و بعدها نزد تانیا خاراتیان به فراگیری پیانو پرداخت. از مدرسۀ موسیقی دولتی دیپلم پیانو دریافت کرد و پس از آن همکاری با ارکستر مدرسۀ موسیقی وزیری را آغاز کرد. از ۱۳۱۹ش با رادیو تهران همکاری کرد و از ۱۳۲۳ تا ۱۳۲۸ش نوازندۀ ارکستر انجمن موسیقی ملی، به رهبری روح الله خالقی، بود. از حدود ۱۳۴۰ش رهبر ارکستر شمارۀ یک رادیو بود و با ارکستر گل ها نیز همکاری داشت. معروفی از ۱۳۲۸ش در هنرستان موسیقی ملی پیانو تدریس می کرد و هنرمندانی چون انوشیروان روحانی و اردشیر روحانی از هنرجویان او بودند. به سبب آشنایی با موسیقی کلاسیک و استفاده از آکورد در اجرای نغمه های ایرانی، سبک تازه ای را برای اجرای موسیقی ایرانی با پیانو پدید آورد. در ایران از برخی آثارش که با الهام از موسیقی ایرانی است، بسیار استقبال شد. از آثار اوست: قطعات خواب های طلایی، فانتزی ژیلا، راپسودی در اصفهان، همایون، ماهور، عاشورا و ... همگی برای پیانو، آلبوم، کتاب و نوار ردیف موسیقی ایرانی برای پیانو، و آلبومی با ویولن همایون خرم.