[ویکی نور] معجم الدراسات القرآنیه عند الشیعه الامامیه. معجم الدراسات القرآنیة عند الشیعة الإمامیة تألیف نویسنده معاصر عامر حلو، دائرة المعارف آثار و منابع شیعه در زمینه قرآن و علوم قرآنی تألیف شده تا زمان نویسنده است.
کتاب مشتمل بر مقدمه، فهرست تألیفات، فهرست مؤلفین، مستدرک معجم دراسات قرآنی نزد شیعه امامیه است.
نویسنده در مقدمه کتاب، کلام خالق را فوق کلام مخلوق، رسول الله(ص) و اهل بیتش را آشناترین مردم به قرآن دانسته است؛ چراکه ایشان عدل قرآن هستند پس بهترین کسانی هستند که از آن خبر می دهند. سپس به معرفی شیعه امامیه پرداخته است: شیعیان معتقدند که نبی(ص) به امر خداوند متعال در حادثه مشهور غدیر تصریح به امامت امام علی(ع) پس از خود نموده است. این حادثه در تمامی کتب تاریخ، حدیث، تفسیر، ادب و مانند آن در قرون مختلف ذکر شده است.
در ادامه مقدمه اسامی ائمه اطهار(ع) با ذکر سال شهادت اشاره شده است؛ تنها در رابطه با امام مهدی(عج) به غیبت آن حضرت و این که روزی جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد ذکر شده است. علمای شیعه کتب و آثار بسیاری درباره آن حضرت و تفکر غیبت نوشته اند و با دلایل متین و براهین محکم از این عقیده دفاع کرده اند. موسوعة الإمام المهدی نوشته سید محمد صدر و بحث حول المهدی نوشته سید محمدباقر صدر از جمله این آثار است.
شیعه علمای بزرگی داشته که در جریان پیشرفت بشریت با تألیفات و جهاد و با خونشان در بنای بلند عقیده اسلامی سهیم بوده اند. از جمله علمای بزرگی که از عصر غیبت تا به امروز عهده دار این وظیفه بوده اند عبارتند از: شیخ کلینی، صدوق، مفید، سید مرتضی، شریف رضی، شیخ طوسی، علامه حلی، شیخ مرتضی انصاری، سید حسین بروجردی، سید محسن حکیم، امام خمینی و شهید سید محمدباقر صدر.
علما و متفکران شیعه آثار بسیاری تألیف کرده اند که در مقدمه در دو بخش، ابتدا به نام 34 اثر مانند اعتقادات شیخ مفید، أصل الشیعة و أصولها محمدحسین کاشف الغطاء، أعیان الشیعة سید محسن امین، توحید شیخ صدوق و المراجعات سید عبدالحسین شرف الدین اشاره شده است. سپس به دائرة المعارف های بزرگ شیعه در انواع علوم و معارف مانند کافی کلینی، إستبصار شیخ طوسی، بحارالانوار مجلسی، المیزان علامه طباطبایی، معجم رجال حدیث آیت الله خویی و مانند آن اشاره شده است. البته محققین غیرشیعی نیز در دانشگاه های عالم اسلام رساله های خود را به این موضوع اختصاص داده اند که اسامی تعدادی از آن ها نیز ذکر شده است.
کتاب مشتمل بر مقدمه، فهرست تألیفات، فهرست مؤلفین، مستدرک معجم دراسات قرآنی نزد شیعه امامیه است.
نویسنده در مقدمه کتاب، کلام خالق را فوق کلام مخلوق، رسول الله(ص) و اهل بیتش را آشناترین مردم به قرآن دانسته است؛ چراکه ایشان عدل قرآن هستند پس بهترین کسانی هستند که از آن خبر می دهند. سپس به معرفی شیعه امامیه پرداخته است: شیعیان معتقدند که نبی(ص) به امر خداوند متعال در حادثه مشهور غدیر تصریح به امامت امام علی(ع) پس از خود نموده است. این حادثه در تمامی کتب تاریخ، حدیث، تفسیر، ادب و مانند آن در قرون مختلف ذکر شده است.
در ادامه مقدمه اسامی ائمه اطهار(ع) با ذکر سال شهادت اشاره شده است؛ تنها در رابطه با امام مهدی(عج) به غیبت آن حضرت و این که روزی جهان را پر از عدل و داد خواهد کرد ذکر شده است. علمای شیعه کتب و آثار بسیاری درباره آن حضرت و تفکر غیبت نوشته اند و با دلایل متین و براهین محکم از این عقیده دفاع کرده اند. موسوعة الإمام المهدی نوشته سید محمد صدر و بحث حول المهدی نوشته سید محمدباقر صدر از جمله این آثار است.
شیعه علمای بزرگی داشته که در جریان پیشرفت بشریت با تألیفات و جهاد و با خونشان در بنای بلند عقیده اسلامی سهیم بوده اند. از جمله علمای بزرگی که از عصر غیبت تا به امروز عهده دار این وظیفه بوده اند عبارتند از: شیخ کلینی، صدوق، مفید، سید مرتضی، شریف رضی، شیخ طوسی، علامه حلی، شیخ مرتضی انصاری، سید حسین بروجردی، سید محسن حکیم، امام خمینی و شهید سید محمدباقر صدر.
علما و متفکران شیعه آثار بسیاری تألیف کرده اند که در مقدمه در دو بخش، ابتدا به نام 34 اثر مانند اعتقادات شیخ مفید، أصل الشیعة و أصولها محمدحسین کاشف الغطاء، أعیان الشیعة سید محسن امین، توحید شیخ صدوق و المراجعات سید عبدالحسین شرف الدین اشاره شده است. سپس به دائرة المعارف های بزرگ شیعه در انواع علوم و معارف مانند کافی کلینی، إستبصار شیخ طوسی، بحارالانوار مجلسی، المیزان علامه طباطبایی، معجم رجال حدیث آیت الله خویی و مانند آن اشاره شده است. البته محققین غیرشیعی نیز در دانشگاه های عالم اسلام رساله های خود را به این موضوع اختصاص داده اند که اسامی تعدادی از آن ها نیز ذکر شده است.