معترک

لغت نامه دهخدا

معترک. [ م ُ ت َ رَ ] ( ع اِ ) حربگاه. ( مهذب الاسماء ). جنگ گاه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رزمگاه و میدان جنگ. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

معترک. [ م ُ ت َ رِ ] ( ع ص ) انبوهی کننده در جنگ گاه. ( آنندراج ) ( از منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و رجوع به اعتراک شود.

فرهنگ معین

(مُ تَ رِ ) [ ع . ] (اِ. )میدان جنگ ، معرکه .

فرهنگ عمید

رزمگاه، میدان جنگ.

پیشنهاد کاربران

بپرس