معاوی

لغت نامه دهخدا

معاوی. [ م ُ وی ی ] ( ص نسبی ) منسوب است به معاویه. ( از انساب سمعانی ).

جمع معوان

منعی به فامیل معاوی نسبت به معاویه نیست
او را یک نفر اسمش معاویه و ما زیاد هستیم
فامیل ما معاوی است به او کافر نسبتی نداریم