معاهده سوالکی ( لهستانی: Umowa suwalska ) قراردادی بود که بین جمهوری دوم لهستان و لیتوانی در ۷ اکتبر ۱۹۲۰ در شهر سوواوکی به امضا رسید و در ۱۹ ژانویه ۱۹۲۲ در جامعهٔ ملل ثبت شد. هر دو کشور استقلال خود را پس از جنگ جهانی اول به دست آورده بودند و جزئیات مرزهای بینشان مشخص نبود و بر سر این مناقشات مرزی جنگ لهستان و لیتوانی شکل گرفته بود که با پیروزی لهستان همراه بود. در اواخر سپتامبر ۱۹۲۰، لهستان در جنگ لهستان - شوروی پیروز شد و موقعیت نظامی خود را در منطقهٔ سوالکی تثبیت کرد و فرصتی برای حمله به شهر ویلنیوس فراهم شد. رهبر لهستان، یوزف پیلسودسکی تصمیم داشت در عملیاتی از نوع پرچم دروغین کنترل شهر را به دست بگیرد.
... [مشاهده متن کامل]
تحت فشار جامعه ملل، لهستان به میز مذاکره آمد و معاهده ای امضا کرد. طرف لهستانی در این مذاکرات موفق شد تا گسترهٔ معاهدهٔ سوالکی را محدود نگه دارد تا برنامه ریزی های عملیات پنهانی برای حمله به ویلنیوس را تحت تأثیر قرار ندهد. لهستان اندکی بعد از امضای قرارداد به لیتوانی حمله کرد. ژنرال لهستانی لوتسیان ژلیگفسکی، تحت فرمان پنهانی پیلسودسکی، این گونه وانمود کرد که از فرمان ارتش لهستان سر باز می زند و به شهر ویلنیوس حمله کرد و این شهر را در نهم اکتبر تصرف کرد. معاهدهٔ سوالسکی قرار بود رسماً از دهم اکتبر اجرایی شود. ژلیگفسکی با وجود اعتراضات لیتوانی، اعلام کرد جمهوری لیتوانی مرکزی را به عنوان کشوری مستقل تأسیس می کند. جمهوری لیتوانی مرکزی در ۱۹۲۳ رسماً به لهستان پیوست و تا آغاز جنگ جهانی دوم در ۱۹۳۹ بخشی از این کشور ماند.
پس از پایان جنگ جهانی اول، لهستان و لیتوانی هر دو استقلال خود را پس گرفتند و بی درنگ درگیر مناقشات مرزی شدند. همزمان با جنگ لهستان - شوروی، لیتوانی پیمان صلحی با شوروی امضا کرد که مرزهای دو کشور در آن مشخص شده بود. این پیمان کنترل شهر ویلنیوس ( لیتوانیایی: Vilnius, لهستانی: Wilno ) را به لیتوانی می داد. این شهر پایتخت باستانی لیتوانی بود و اکثریتی لهستانی زبان داشت. این امر موجب افزایش تنش ها بین دو کشور شد و خطر ازسرگیری جنگ لهستان و لیتوانی را تشدید کرد.
با فشار جامعهٔ ملل لهستان به میز مذاکره آمد و در ۷ اکتبر ۱۹۲۰ معاهده سوالکی را امضا کرد. این معاهده بین دو کشور آتش بیس بر قرار می کرد و مرزی علامت گذاری شده بین دو کشور تعییر می کرد. بااین حال در ۹ اکتبر ۱۹۲۰ و یک روز پیش از اجرایی شدن معاهده، ژنرال لهستانی لوتسیان ژلیگفسکی به شهر ویلنیوس حمله کرد و با تصرف آن جمهوری لیتوانی مرکزی را تأسیس کرد.
... [مشاهده متن کامل]
تحت فشار جامعه ملل، لهستان به میز مذاکره آمد و معاهده ای امضا کرد. طرف لهستانی در این مذاکرات موفق شد تا گسترهٔ معاهدهٔ سوالکی را محدود نگه دارد تا برنامه ریزی های عملیات پنهانی برای حمله به ویلنیوس را تحت تأثیر قرار ندهد. لهستان اندکی بعد از امضای قرارداد به لیتوانی حمله کرد. ژنرال لهستانی لوتسیان ژلیگفسکی، تحت فرمان پنهانی پیلسودسکی، این گونه وانمود کرد که از فرمان ارتش لهستان سر باز می زند و به شهر ویلنیوس حمله کرد و این شهر را در نهم اکتبر تصرف کرد. معاهدهٔ سوالسکی قرار بود رسماً از دهم اکتبر اجرایی شود. ژلیگفسکی با وجود اعتراضات لیتوانی، اعلام کرد جمهوری لیتوانی مرکزی را به عنوان کشوری مستقل تأسیس می کند. جمهوری لیتوانی مرکزی در ۱۹۲۳ رسماً به لهستان پیوست و تا آغاز جنگ جهانی دوم در ۱۹۳۹ بخشی از این کشور ماند.
پس از پایان جنگ جهانی اول، لهستان و لیتوانی هر دو استقلال خود را پس گرفتند و بی درنگ درگیر مناقشات مرزی شدند. همزمان با جنگ لهستان - شوروی، لیتوانی پیمان صلحی با شوروی امضا کرد که مرزهای دو کشور در آن مشخص شده بود. این پیمان کنترل شهر ویلنیوس ( لیتوانیایی: Vilnius, لهستانی: Wilno ) را به لیتوانی می داد. این شهر پایتخت باستانی لیتوانی بود و اکثریتی لهستانی زبان داشت. این امر موجب افزایش تنش ها بین دو کشور شد و خطر ازسرگیری جنگ لهستان و لیتوانی را تشدید کرد.
با فشار جامعهٔ ملل لهستان به میز مذاکره آمد و در ۷ اکتبر ۱۹۲۰ معاهده سوالکی را امضا کرد. این معاهده بین دو کشور آتش بیس بر قرار می کرد و مرزی علامت گذاری شده بین دو کشور تعییر می کرد. بااین حال در ۹ اکتبر ۱۹۲۰ و یک روز پیش از اجرایی شدن معاهده، ژنرال لهستانی لوتسیان ژلیگفسکی به شهر ویلنیوس حمله کرد و با تصرف آن جمهوری لیتوانی مرکزی را تأسیس کرد.
