[ویکی نور] معانی القراءات اثر محمد بن احمد ازهری(متوفای 370ق)، کتابی است پیرامون معانی قرائت های معروف قرآن کریم که توسط احمد فریز مزیدی مورد تحقیق قرار گرفته و فتحی عبدالرحمن حجازی بر آن مقدمه ای نگاشته است.
کتاب با سه مقدمه آغاز و مطالب کتاب به ترتیب سور قرآن، ارائه شده است.
در مقدمه فتحی عبدالرحمن حجازی به جایگاه و ارزش کتاب اشاره شده است. در پی آن مقدمه محقق آمده است که در آن، ابتدا به شرح زندگی نامه نویسنده پرداخته شده و سپس به اقدامات تحقیقی صورت گرفته در کتاب، اشاره شده است.
در مقدمه نویسنده، به ذکر اسانید قرائت های معروف پرداخته شده است که عبارتند از قرائت ابن کثیر، عاصم، حمزه، کسائی، ابوعمر و ابن عامر.
مطالب کتاب، دربردارنده معانی قرائات سوره های قرآن کریم، از سوره حمد تا سوره ناس است. نویسنده در هر مورد، پس از ذکر آیه موردنظر، ابتدا قرائت های مختلف مذکور پیرامون هریک که به دلیل اختلاف در اعراب، ترکیب و... است را ذکر نموده و سپس، به قائلین به آن قرائت، اشاره نموده است. به عنوان مثال: در آیه شریفه «مٰالِکِ یَوْمِ الدِّین» (حمد/ 4)، ابن کثیر، نافع، ابوعمر، ابن عامر و حمزه بن حبیب، آن را (ملک یوم الدین) قرائت نموده که به قول ازهری، معنای آن، (صاحب و دارای ملکت و پادشاهی در روز جزا) و یا به گفته برخی، معنای آن (مالک ملک در روز جزا) می شود و عاصم، کسایی و یعقوب حضرمی، آن را «مالک یوم الدین» قرائت نموده اند.
در آیه 6 همین سوره، ابن کثیر، لفظ «صراط» را در آیه شریفه «اِهْدِنَا الصِّرٰاطَ الْمُسْتَقِیم» را با صاد قرائت نموده و نافع، ابوعمر، ابن عامر، عاصم و کسائی با او موافقت کرده اند، اما حمزه، «صراط» را بین صاد و زا قرائت نموده و یعقوب خضرمی، آن را «السراط» و با سین قرائت کرده است و ازهری نیز با آوردن شواهد و دلایلی، آن را اصل دانسته است.
کتاب با سه مقدمه آغاز و مطالب کتاب به ترتیب سور قرآن، ارائه شده است.
در مقدمه فتحی عبدالرحمن حجازی به جایگاه و ارزش کتاب اشاره شده است. در پی آن مقدمه محقق آمده است که در آن، ابتدا به شرح زندگی نامه نویسنده پرداخته شده و سپس به اقدامات تحقیقی صورت گرفته در کتاب، اشاره شده است.
در مقدمه نویسنده، به ذکر اسانید قرائت های معروف پرداخته شده است که عبارتند از قرائت ابن کثیر، عاصم، حمزه، کسائی، ابوعمر و ابن عامر.
مطالب کتاب، دربردارنده معانی قرائات سوره های قرآن کریم، از سوره حمد تا سوره ناس است. نویسنده در هر مورد، پس از ذکر آیه موردنظر، ابتدا قرائت های مختلف مذکور پیرامون هریک که به دلیل اختلاف در اعراب، ترکیب و... است را ذکر نموده و سپس، به قائلین به آن قرائت، اشاره نموده است. به عنوان مثال: در آیه شریفه «مٰالِکِ یَوْمِ الدِّین» (حمد/ 4)، ابن کثیر، نافع، ابوعمر، ابن عامر و حمزه بن حبیب، آن را (ملک یوم الدین) قرائت نموده که به قول ازهری، معنای آن، (صاحب و دارای ملکت و پادشاهی در روز جزا) و یا به گفته برخی، معنای آن (مالک ملک در روز جزا) می شود و عاصم، کسایی و یعقوب حضرمی، آن را «مالک یوم الدین» قرائت نموده اند.
در آیه 6 همین سوره، ابن کثیر، لفظ «صراط» را در آیه شریفه «اِهْدِنَا الصِّرٰاطَ الْمُسْتَقِیم» را با صاد قرائت نموده و نافع، ابوعمر، ابن عامر، عاصم و کسائی با او موافقت کرده اند، اما حمزه، «صراط» را بین صاد و زا قرائت نموده و یعقوب خضرمی، آن را «السراط» و با سین قرائت کرده است و ازهری نیز با آوردن شواهد و دلایلی، آن را اصل دانسته است.
wikinoor: معانی_القراءات