معامله با شیطان ( به انگلیسی: Deal with the Devil ) ( که پیمان با شیطان، معاملهٔ فاوستی و معاملهٔ مفیستوفلسی هم گفته می شود ) پیمانی است که بین یک شخص و شیطان یا یک دمون بسته می شود. به موجب این پیمان شخص یک چیز با ارزش اخلاقی یا معنوی مانند ارزش های شخصی یا روحش را در ازای برخی منافع دنیوی یا مادی مانند دانش، قدرت یا ثروت به شیطان می فروشد. [ ۱] این موضوع ریشه در افسانهٔ دکتر فاوست و شخصیت مفیستوفلس و باور سنتی مسیحیان به افسونگری دارد.
در دوره های مختلف افراد، آثار و مکان های گوناگون به مقولهٔ معامله با شیطان مربوط دانسته شده اند از جمله ده ها پل باستانی واقع در اروپا، نوازندگان چیره دستی همچون تارتینی[ ۲] و پاگانینی[ ۳] و در زمانی نزدیک تر رابرت جانسون و قطعهٔ «بلوز تقاطع» و ارتباطش با افسانهٔ تقاطع ها. [ ۴]
تصور عمومی بر این است افرادی که چنین پیمانی می بندند به شیاطین قول می دهند که کودکان تازه به دنیا آمده را بکشند یا آنها را به شیطان تقدیم کنند ( در قرون وسطی و دورهٔ رنسانس به واسطهٔ تعدد کودکانی که در بدو تولد جان خود را از دست می دادند بسیاری از ماماها به این موضوع متهم می شدند ) ، در سبت های ساحران شرکت کنند، با شیاطین رابطهٔ جنسی برقرار کنند و یک سوکوبوس را باردار کنند یا از یک اینکوبوس بچه دار شوند.
پیمان می تواند شفاهی یا مکتوب باشد. [ ۵] یک پیمان شفاهی ممکن است ( به قصد جلب توجه شیاطین ) با استفاده از دعاها، اوراد یا تشریفات به خصوصی منعقد شود. هنگامی که احضارکننده تصور می کند شیطان حضور دارد، درخواست لطفی از جانب او کرده و در عوض روح خود را تقدیم می کند و هیچ مدرکی هم باقی نمی ماند. اما به گفتهٔ برخی شکارچیان ساحره در روند پیمان شفاهی، شیطان شخص را لمس کرده و به این واسطه علامتی پاک نشدنی در بدن او به جا می گذارد که حکم مهر و موم پیمان را دارد. کاربرد این علامت می تواند وجود مدرکی برای اثبات انعقاد پیمان باشد. آن ها معتقدند شخص معامله گر در نقطهٔ علامت گذاری شده هیچ دردی احساس نمی کند. یک پیمان مکتوب شامل همان ملزومات جذب کنندهٔ شیطان به علاوهٔ نوشتاری است که معمولاً احضارکننده آن را با خون خود امضا می کند. گرچه گاهی اوقات ادعا شده که تمام مفاد پیمان باید با خون نوشته شود برخی از شیطان شناسان استفاده از جوهر قرمز به جای خون را توصیه کرده اند و برخی دیگر معتقدند به جای خون انسان می توان از خون حیوانات استفاده کرد. [ ۶]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر دوره های مختلف افراد، آثار و مکان های گوناگون به مقولهٔ معامله با شیطان مربوط دانسته شده اند از جمله ده ها پل باستانی واقع در اروپا، نوازندگان چیره دستی همچون تارتینی[ ۲] و پاگانینی[ ۳] و در زمانی نزدیک تر رابرت جانسون و قطعهٔ «بلوز تقاطع» و ارتباطش با افسانهٔ تقاطع ها. [ ۴]
تصور عمومی بر این است افرادی که چنین پیمانی می بندند به شیاطین قول می دهند که کودکان تازه به دنیا آمده را بکشند یا آنها را به شیطان تقدیم کنند ( در قرون وسطی و دورهٔ رنسانس به واسطهٔ تعدد کودکانی که در بدو تولد جان خود را از دست می دادند بسیاری از ماماها به این موضوع متهم می شدند ) ، در سبت های ساحران شرکت کنند، با شیاطین رابطهٔ جنسی برقرار کنند و یک سوکوبوس را باردار کنند یا از یک اینکوبوس بچه دار شوند.
پیمان می تواند شفاهی یا مکتوب باشد. [ ۵] یک پیمان شفاهی ممکن است ( به قصد جلب توجه شیاطین ) با استفاده از دعاها، اوراد یا تشریفات به خصوصی منعقد شود. هنگامی که احضارکننده تصور می کند شیطان حضور دارد، درخواست لطفی از جانب او کرده و در عوض روح خود را تقدیم می کند و هیچ مدرکی هم باقی نمی ماند. اما به گفتهٔ برخی شکارچیان ساحره در روند پیمان شفاهی، شیطان شخص را لمس کرده و به این واسطه علامتی پاک نشدنی در بدن او به جا می گذارد که حکم مهر و موم پیمان را دارد. کاربرد این علامت می تواند وجود مدرکی برای اثبات انعقاد پیمان باشد. آن ها معتقدند شخص معامله گر در نقطهٔ علامت گذاری شده هیچ دردی احساس نمی کند. یک پیمان مکتوب شامل همان ملزومات جذب کنندهٔ شیطان به علاوهٔ نوشتاری است که معمولاً احضارکننده آن را با خون خود امضا می کند. گرچه گاهی اوقات ادعا شده که تمام مفاد پیمان باید با خون نوشته شود برخی از شیطان شناسان استفاده از جوهر قرمز به جای خون را توصیه کرده اند و برخی دیگر معتقدند به جای خون انسان می توان از خون حیوانات استفاده کرد. [ ۶]
wiki: معامله با شیطان