معاشرتی

/mo~ASerati/

معنی انگلیسی:
convivial, mixer, sociable, social

لغت نامه دهخدا

معاشرتی. [ م ُ ش َ / ش ِ رَ ] ( ص نسبی ) آنکه با دیگران آمیزش داشته باشد. کسی که بسیار با مردم معاشرت کند. اهل معاشرت و آمیزش.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که با مردم زیاد معاشرت کند : جوانی اجتماعی و معاشرتی است .

مترادف ها

associable (صفت)
انس پذیر، قابل معاشرت، متجانس شدنی، معاشرتی، انطباق پذیر

social (صفت)
معاشرتی، اجتماعی، جمعیت دوست، دسته جمعی، تفریحی، انسی، وابسته بجامعه، وابسته به اجتماع، گروه دوست

فارسی به عربی

اجتماعی

پیشنهاد کاربران

‎مردم آمیز، آمیزگار آمیزشکار، خوش آمیز
انگلیسی: sociable یا social
مُعاشِرَتی: انجمن - دوست، مردم - دوست، مردمی، مردمگرا، مردم - آمیز، مردم - زی، مردم - بنیاد، گروەدوست، اهلِ رفت - و - آمد، رفت - و - آمدخواه، رفت - و - آمدگرا، اهلِ همنشینی، اهلِ همزیستی
رفت وآمدگر، رفت وآمدخواه، اهل رفت وآمد، اهل هم نشینی، اهل هم زیستی

بپرس