مَعاذی تبریزی، اردشیر ( ـ پس از ۸۳۷ق)
شاعر ایرانی. اصلش از تبریز بود، اما بیشتر زندگی اش در دربار شروان شاهان، به ویژه امیر شیخ ابراهیم شروان شاه، گذشت و شاعر دربار و مدّاح وی بود. معاذی با سلمان ساوجی، عصار تبریزی و کمال خجندی مشاعره داشت. از وی دیوانی حدود ۵هزار بیت به جا مانده است.
شاعر ایرانی. اصلش از تبریز بود، اما بیشتر زندگی اش در دربار شروان شاهان، به ویژه امیر شیخ ابراهیم شروان شاه، گذشت و شاعر دربار و مدّاح وی بود. معاذی با سلمان ساوجی، عصار تبریزی و کمال خجندی مشاعره داشت. از وی دیوانی حدود ۵هزار بیت به جا مانده است.
wikijoo: معاذی_تبریزی،_اردشیر_(_ـ_پس_از_۸۳۷ق)