لغت نامه دهخدا
( مطیرة ) مطیرة. [ م َ رَ ] ( ع ص ) مؤنث مطیر. لیلة مطیرة؛ شبی بارانی. ( مهذب الاسماء ). و رجوع به مطیر شود. فرهنگ فارسی
( اسم ) جامهای از برد : گر تو نایستی ز پی میسر. امیر ترسم که پر ز گرد بماندش مطیره . ( ناصر خسرو ) فرهنگ معین
(مَ طِ رِ ) [ ع . ] (اِ. ) نوعی چادر. 