( مطویة ) مطویة. [ م َ وی ی َ ] ( ع ص ) تأنیث مطوی. ج ،مطویات. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ) ( از ناظم الاطباء ). بئر مطویة؛ چاه بناشده و نوردیده شده از سنگ. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به طویت و دو ماده قبل شود.
