[ویکی فقه] لفظ شامل همه افراد طبیعت به کمک مقدمات حکمت را مطلق شمولی گویند.
مطلق شمولی، در جایی است که لفظ بر مفهومی دلالت می کند که آن مفهوم به طور مستوعب، تمام افراد طبیعت را به کمک مقدمات حکمت به طور جداگانه و مستقل در بر می گیرد؛ برای مثال، عبارت: «لاتکرم الفاسق»، حکم شامل تمام افراد فاسق می شود.
فرق بین عام و مطلق
فرق بین عام و مطلق شمولی این است که عموم عام، از دلیل لفظی به دست می آید، مانند: «کل»؛ بر خلاف مطلق شمولی که عموم مطلق از جریان مقدمات حکمت و به واسطه تعلق حکم به جنس و ماهیت به دست می آید.
فرق میان اثبات و ثبوت
میان مطلق شمولی با عام شمولی در مقام ثبوت تفاوتی نیست، بلکه فرق میان آنها در مقام اثبات است، زیرا برای هریک، الفاظ مختصی وجود دارد.
مطلق شمولی، در جایی است که لفظ بر مفهومی دلالت می کند که آن مفهوم به طور مستوعب، تمام افراد طبیعت را به کمک مقدمات حکمت به طور جداگانه و مستقل در بر می گیرد؛ برای مثال، عبارت: «لاتکرم الفاسق»، حکم شامل تمام افراد فاسق می شود.
فرق بین عام و مطلق
فرق بین عام و مطلق شمولی این است که عموم عام، از دلیل لفظی به دست می آید، مانند: «کل»؛ بر خلاف مطلق شمولی که عموم مطلق از جریان مقدمات حکمت و به واسطه تعلق حکم به جنس و ماهیت به دست می آید.
فرق میان اثبات و ثبوت
میان مطلق شمولی با عام شمولی در مقام ثبوت تفاوتی نیست، بلکه فرق میان آنها در مقام اثبات است، زیرا برای هریک، الفاظ مختصی وجود دارد.
wikifeqh: مطلق_شمولی