مطس

لغت نامه دهخدا

مطس. [ م َ ] ( ع مص ) به یکبار انداختن پلیدی را. || طپانچه زدن بر روی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

به یکبار انداختن پلیدی را یا طپانچه زدن بر روی .

پیشنهاد کاربران

بپرس