مطروق. [م َ ] ( ع ص ) مردی که در وی نرمی و سستی و فروهشتگی باشد. || گیاه باران زده بعد از خشکی. || آب باران و جز آن که در وی شتران کمیز انداخته باشند. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). آب ستور در رفته. ( مهذب الاسماء ).
فرهنگ فارسی
مردی که در وی نرمی و سستی و فروهشتگی باشد یا گیاه باران زده بعد از خشکی .
