مطراب

لغت نامه دهخدا

مطراب. [ م ِ ] ( ع ص ) رجل مطراب ؛ مرد طربناک. مطرابة مثله. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). امراءة مطراب ؛زن طربناک. و کذلک امراءة مطرابة. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

رجل مطراب مرد طربناک

پیشنهاد کاربران

بپرس