مطر محمد عفیفی

دانشنامه آزاد فارسی

مَطَر، محمّد عَفیفی (۱۹۳۵)
مَطَر، محمّد عَفیفی
شاعر مصری. دانش آموختۀ فلسفه از دانشگاه عین شمس است. در ابتدای کار خود با خصومت ادیبان سنت گرای مصر روبه رو شد؛ از این رو به عراق رفت و دَه سال عضو تحریریۀ مجلۀ ادبی القلم بغداد بود. در دو دهۀ پایانی قرن ۲۰، پس از آن که اکثر منتقدان سرشناس عرب استعدادش را ستودند، جامعۀ ادبی مصر نیز او را پذیرفت و در ۱۹۸۹ جایزۀ دولتی ادبیات را به او داد. در ۱۹۹۱ به سبب محکوم کردن حملۀ امریکا به عراق دستگیر، اما درپی اعتراض روشنفکران عرب آزاد شد. نخستین سروده های او در ۱۹۶۰ در مجلات ادبی لبنان به چاپ رسید. شعر او در آغاز به شدت متأثر از نگرش آدونیس بود، اما سرانجام به سبک و شیوۀ خاص خود دست یافت. شعرهای مطر پیچیده و رازگونه و سرشار از کنایات و استعارات برگرفته از میراث مصری و عربی است و او از مَتَل های دورۀ کودکی خود نیز در سروده هایش، ازجمله مجموعۀ نهر نقاب پوش (بغداد، ۱۹۷۶) استفادۀ فراوان می کند. در یکی از آخرین آثارش، رباعیات شادی (لندن، ۱۹۹۰) گرایش های آغازین شعری او با کشش به سوی رازْوَری در هم تنیده می شود که این ویژگی در کتاب ضرباهنگ مور (قاهره، ۱۹۹۳) محسوس است. مَطَر از برجسته ترین نوآوران شعر معاصر مصر شمرده می شود. از دیگر آثارش: از دفتر سکوت (دمشق، ۱۹۶۸)؛ قصیده هایی از فرهنگ توده.

پیشنهاد کاربران

بپرس