مطامع

/matAme~/

لغت نامه دهخدا

مطامع. [ م َ م ِ ] ( ع اِ ) آرزوها و طمعها. ج ِ مطمع. ( ناظم الاطباء ). ج ِ طمع. خلاف قیاس چنانکه محاسن جمع حسن. ( غیاث ) ( آنندراج ).

جمع مطمع
( اسم ) جمع مطمع .

(مَ مِ ) [ ع . ] (اِ. ) جِ مطمع .

= مطمع

طمع ، طمع ورزی

آرزو ها، هدف ها، انگیزه