مضطهد

لغت نامه دهخدا

مضطهد. [ م ُ طَهََ ] ( ع ص ) مقهور و مغلوب و مضطر و مظلوم. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

مضطهد. [ م ُ طَ هَِ ] ( ع اِ ) شیر بیشه. || ( ص ) مقهورکننده و چیره شونده و ستم کننده. ( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

المُضطَهِد: الأسد الغالب القوی
المُضطَهَد: الأسدُ المغلوب المنکسر ( بسبب الجراح أو الکهولة أو المرض . . . )

بپرس