مضجر

لغت نامه دهخدا

مضجر. [ م ُ ج ِ ] ( ع ص ) ملول و اندوهناک. ج ، مضاجر، مضاجیر. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). ملول و اندوهناک کننده. ( آنندراج ). ملول نماینده و اندوهناک کننده و مانده کننده و بیزار. ( ناظم الاطباء ). و یقال : رجل مضجر و قوم مضاجر و مضاجیر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

مضجر. [ م ُ ج َ ] ( ع ص ) ملول و ناتوان و بیقرار.( ناظم الاطباء ) ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

ملول و ناتوان و بیقرار

پیشنهاد کاربران

بپرس