مضبون

لغت نامه دهخدا

مضبون. [ م َ ] ( ع ص ) آب اندک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || مرد برجای مانده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مرد برجای مانده زمین گیر. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

آب اندک یا مرد بر جای مانده

پیشنهاد کاربران

بپرس