مصیبت سرا

لغت نامه دهخدا

مصیبت سرا. [ م ُ ب َ س َ ] ( اِ مرکب ) سرای مصیبت. مصیبت خانه. بیت الحزن. خانه عزا. ماتم سرا. ماتمکده. عزاخانه. و رجوع به مصیبت سرای ( اِ مرکب ) شود.

مصیبت سرا. [ م ُ ب َ س َ ] ( نف مرکب ) آنکه شعر مصیبت گوید. ( یادداشت مؤلف ). || شاعر که مصائب اهل البیت سراید. شاعر که مصیبت اهل بیت گوید: محتشم بهترین شاعر مصیبت سرای فارسی است. ( یادداشت مؤلف ). || نائح. نائحه. ( یادداشت مؤلف ).

فرهنگ فارسی

آنکه شعر مصیبت گوید یا شاعر که مصائب اهل البیت سراید .

پیشنهاد کاربران

بپرس