مصلات
لغت نامه دهخدا
مصلاة. [ م َ ] ( ع ص ) زمین گیاه صلیان ناک. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ): ارض مصلاة؛ زمینی که در آن صلیان فراوان باشد. ( ناظم الاطباء ).
مصلاة. [ م َ / م ِ ] ( ع اِ ) دام. ج ، مصالی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید