مصفر
لغت نامه دهخدا
مصفر. [ م ُ ف َرر ] ( ع ص ) زرد. ( ناظم الاطباء ). زردشده. ( یادداشت مؤلف ). || ارض مصفرة؛ زمینی که نبات او خرد بود. ( مهذب الاسماء ).
مصفر. [ م ُ ص َف ْ ف َ ] ( ع ص ) گرسنه. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ).
مصفر. [ م ُ ص َف ْ ف ِ ] ( ع ص ) بسیار تیزدهنده ، گویند: فلان مصفر استه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).
- مصفرالاست ؛ لقبی است ابوجهل را.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید