مصغی

لغت نامه دهخدا

مصغی. [ م ُ غا ] ( ع ص ) مایل شده به طرفی : هو مصغی اناؤه ؛ درباره کسی گویند که از بهره و نصیب وی کم کرده باشند. ( از منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).

مصغی. [ م ُ ] ( ع ص ) میل کننده. ( از منتهی الارب ). کسی که گوش می دهد. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

میل کننده کسی که گوش می دهد

پیشنهاد کاربران

بپرس