مصطفی یافت آبادی، ۱۲۹۷ در یکی از محلات تهران به دنیا آمد. پدرش مرتضی خان زند از ملاکین محلی یافت آباد تهران و از نوادگان کریم خان زند بود.
او در جوانی شاهد پرواز اولین هواپیماهایی بود که از فرودگاه قلعه مرغی تهران به پرواز درمی آمدند و شوق پرواز باعث شد تا پس از اتمام تحصیلات متوسطه با سعی و کوشش فراوان وارد مدرسه خلبانی قوای هوایی شود. او در اول فروردین ۱۳۱۶ در زمان تصدی نخستین رئیس ایرانی ستاد نیروی هوایی سرهنگ محمود خسروانی، موفق به دریافت تصدیق نامه خلبانی طیاره ( گواهی نامه خلبانی ) گردید.
... [مشاهده متن کامل]
مصطفی یافت آبادی با شمس الملوک دختر سید آقایی خسمخی از بنیانگذاران جنبش جنگل ازدواج کرد. سید آقایی در زمان خردسالی دخترش در حوادث مربوط به جمهوری شورایی گیلان به قتل رسیده بود.
مصطفی یافت آبادی در دوران خدمت در تمامی نقاط کشور پرواز کرده و در پایگاه های هوایی قلعه مرغی، اصفهان، اهواز و کرمانشاه خدمت کرد. دوران خدمت وی همزمان بود با درگیری های غرب کشور و از جمله حادثه حمله ایلات و عشایر قشقایی و بویر احمدی به پادگان نظامی حنا از توابع شهرستان سمیرم. در این واقعه وی به دستور فرمانده وقت پادگان، وی مجبور به پرواز به سمت اصفهان می گردد و با توجه به زمان پرواز، به عنوان اولین خلبان ایرانی با توانایی پرواز در شب شناخته می شود. در فرودگاه اصفهان با صدای شنیدن پرواز هواپیما زباله ها را به آتش درمی آورند تا باند پرواز را برای فرود او روشن کنند. ساعاتی بعد از پرواز یافت آبادی از سمیرم این پایگاه مورد حمله قرار می گیرد و بسیاری از افراد آن کشته می شوند. در روزهای بعد وی و خلبانی دیگر بر فراز منطقه پرواز نموده و برای تعدادی از سربازان که بدون لباس و غذا در منطقه رها شده بودند، پتو و آذوقه را بار ریزی هوایی می نماید. در شهریور ۱۳۲۰ و به هنگام حمله متفقین به ایران در شرایطی که اکثر فرماندهان وقت از پادگان ها فرار نموده بودند، مصطفی یافت آبادی موفق به یک نوبت پرواز و بمباران نیروهای متفقین در غرب کشور می شود، اما پس از بازگشت، فرودگاه اشغال و او بازداشت می شود. در سالهای بعد در نتیجه چند سانحه هوایی و تصادف جاده ای مصطفی یافت آبادی توانایی خلبانی را از دست داد و از نیروی هوایی به سازمان هواپیمایی کشوری منتقل شد و تا بازنشستگی در همان جا خدمت نمود.
مصطفی یافت آبادی در سال ۱۳۶۵ و در پی یک حادثه درگذشت و در کنار اجدادش در یافت آباد تهران به خاک سپرده شد.
او در جوانی شاهد پرواز اولین هواپیماهایی بود که از فرودگاه قلعه مرغی تهران به پرواز درمی آمدند و شوق پرواز باعث شد تا پس از اتمام تحصیلات متوسطه با سعی و کوشش فراوان وارد مدرسه خلبانی قوای هوایی شود. او در اول فروردین ۱۳۱۶ در زمان تصدی نخستین رئیس ایرانی ستاد نیروی هوایی سرهنگ محمود خسروانی، موفق به دریافت تصدیق نامه خلبانی طیاره ( گواهی نامه خلبانی ) گردید.
... [مشاهده متن کامل]
مصطفی یافت آبادی با شمس الملوک دختر سید آقایی خسمخی از بنیانگذاران جنبش جنگل ازدواج کرد. سید آقایی در زمان خردسالی دخترش در حوادث مربوط به جمهوری شورایی گیلان به قتل رسیده بود.
مصطفی یافت آبادی در دوران خدمت در تمامی نقاط کشور پرواز کرده و در پایگاه های هوایی قلعه مرغی، اصفهان، اهواز و کرمانشاه خدمت کرد. دوران خدمت وی همزمان بود با درگیری های غرب کشور و از جمله حادثه حمله ایلات و عشایر قشقایی و بویر احمدی به پادگان نظامی حنا از توابع شهرستان سمیرم. در این واقعه وی به دستور فرمانده وقت پادگان، وی مجبور به پرواز به سمت اصفهان می گردد و با توجه به زمان پرواز، به عنوان اولین خلبان ایرانی با توانایی پرواز در شب شناخته می شود. در فرودگاه اصفهان با صدای شنیدن پرواز هواپیما زباله ها را به آتش درمی آورند تا باند پرواز را برای فرود او روشن کنند. ساعاتی بعد از پرواز یافت آبادی از سمیرم این پایگاه مورد حمله قرار می گیرد و بسیاری از افراد آن کشته می شوند. در روزهای بعد وی و خلبانی دیگر بر فراز منطقه پرواز نموده و برای تعدادی از سربازان که بدون لباس و غذا در منطقه رها شده بودند، پتو و آذوقه را بار ریزی هوایی می نماید. در شهریور ۱۳۲۰ و به هنگام حمله متفقین به ایران در شرایطی که اکثر فرماندهان وقت از پادگان ها فرار نموده بودند، مصطفی یافت آبادی موفق به یک نوبت پرواز و بمباران نیروهای متفقین در غرب کشور می شود، اما پس از بازگشت، فرودگاه اشغال و او بازداشت می شود. در سالهای بعد در نتیجه چند سانحه هوایی و تصادف جاده ای مصطفی یافت آبادی توانایی خلبانی را از دست داد و از نیروی هوایی به سازمان هواپیمایی کشوری منتقل شد و تا بازنشستگی در همان جا خدمت نمود.
مصطفی یافت آبادی در سال ۱۳۶۵ و در پی یک حادثه درگذشت و در کنار اجدادش در یافت آباد تهران به خاک سپرده شد.
