مصطفی لطفی. [ م ُ طَ فا ل ُ ] ( اِخ ) ابن محمدبن محمدحسن لطفی منفلوطی ( 1289 - 1343 هَ. ق. ). در انشاء و ادب و شعر نبوغی داشت. در الازهر تحصیل علم کرد و به شیخ محمد عبده پیوست و هفت سال به زندان افتاد و به مقامات بلند رسید. آثار بسیاری از او برجاست ، و از آن جمله است : 1 - النظرات. 2 - فی سبیل التاج. 3 - العبرات. 4 - مجدولین. ( از الاعلام زرکلی ).
فرهنگ فارسی
ابن محمد این محمد حسن لطفی منفلوطی در انشائ و ادب و شعر نبوغی داشت .
