مصطفی عثمانی دوم

مصطفی عثمانی (۲) دوم (۱۰۷۴ـ۱۱۱۵ق)
بیست ودومین ســلطان عثمانی (حک: ۱۱۰۶ـ۱۱۱۵ق/۱۶۹۵ـ۱۷۰۳)، پسر محمد چهارم . پس از مرگ عمویش، احمد دوم ، به سلطنت رسید. در ۱۱۰۸ق از ارتش اتریش در سنتا، در نزدیکی تایس ، شکست خورد و چون توان ادامۀ نبرد نداشت، صدراعظم عموجه زاده حسین پاشا را برای پیگیری مذاکرات صلح فرستاد و سرانجام پیمان نامۀ صلح کارلوویتس میان عثمانی از یک طرف و اتریش ، لهستان و ونیز از طرف دیگر بسته شد (۱۱۱۰ق) و طبق آن دولت عثمانی مناطقی را به طرفین قرارداد واگذار کرد. در ۱۱۱۱ق طی معاهده ای با روسیه ، مجارستان و ترانسیلوانیا، به جز تیمیشوار، را از دست داد و رود دنیستر مرز میان روسیه و عثمانی شناخته شد. در اوایل صدارت رامی پاشا، ینی چری ها در مخالفت با وزیر و همچنین مخالفت با اقامت سلطان در ادرنه، شوریدند. این طغیان در تاریخ عثمانی به واقعۀ ادرنه مشهور است . واقعۀ ادرنه نخست به برکناری رامی پاشا از وزارت و سپس به عزل و زندانی شدن سلطان مصطفی انجامید (۱۱۱۵ق). مصطفی در همان سال در زندان کاخ درگذشت و پیکرش در ایاصوفیه به خاک سپرده شد. به سوارکاری ، باده نوشی و شعر و موسیقی علاقه داشت و خود با تخلص «مفتونی» و «اقبالی» شعر می سرود. شیخ الاسلام فیض الله افندی ، از افراد بانفوذ دستگاه او بود.