مصرور
لغت نامه دهخدا
- حافر مصرور ؛ سم تنک گرد یا ترنجیده. ( از منتهی الارب ) ( ازناظم الاطباء ) ( آنندراج ). حافر مصطر. ( منتهی الارب ).
|| ( اِ ) گیاهی است از تیره بالانوفوراسه و از رده دولپه ایهای جداگلبرگ که انگل ریشه سایر گیاهان می شود. این گیاه در نواحی بحرالرومی و جزیره مالت و شمال افریقا می روید و چون شکل ظاهرش شبیه قارچ است آن را قارچ جزیره مالت نیز می گویند. از گرد این گیاه جهت بند آوردن خون استفاده می کنند. مسرور. طرثوث. قارچ مالت. قارچ مالته. ایرالذئب.زب الارض. زب الریاح. مالته منطاری.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید