( مصراة ) مصراة.[ م ُ ص َرْ را ] ( ع ص ) ناقه و جز آن که آن را ندوشندتا شیر در پستانش جمع شده و در نظر مشتری بزرگ پستان و پرشیر نماید. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). آن شتر که ندوشند او را تا پستان او بزرگ نماید. ( مهذب الاسماء ). شتر ماده که مالک آن شیر آن ندوشد تا خریدار را فریب دهد. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به صری شود.
فرهنگ فارسی
ناقه و جز آن که آن را ندوشند تا شیر در پستانش جمع شده و در نظر مشتری بزرگ پستان و پر شیر نماید .
